ولایت در فرهنگ اسلام (کتاب): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==دربارهٔ کتاب== | ==دربارهٔ کتاب== | ||
در معرفی این کتاب آمده است: «"[[ولایت]]" مهمترین مفهومی است که به یک [[پدیده اجتماعی]] فراگیر اطلاق میشود، جنبه تضایفی دارد و آثار و نتایج مثبت و یا منفی برجسته ای در همه ابعاد [[زندگی]] برای تک تک افراد و کلیّت [[جامعه]] در پی میآورد. ولایت حقیقتی است پیچیده، دارای وجوه [[حقیقی]] و اعتباری و ابعاد روان [[شناختی]] و [[جامعه شناختی]]، تا آنجا که به یک لحاظ جلوه عمیقی از [[محبت]] و [[نوع دوستی]] است، به لحاظ دیگر تجلّی [[عظیم]] [[قدرت]] و [[اقتدار]] [[اجتماعی]]؛ از یک جهت [[زیباترین]] چهره [[مصلحت سنجی]] است و از جهت دیگر والاترین [[مظهر]] [[عبادت]] و [[خداپرستی]] یا برجستهترین نوع [[استکبار]] و قدرت پرستی. ولایت در عمومیترین مفهوم خود، دو چهره دارد: | در معرفی این کتاب آمده است: «"[[ولایت]]" مهمترین مفهومی است که به یک [[پدیده اجتماعی]] فراگیر اطلاق میشود، جنبه تضایفی دارد و آثار و نتایج مثبت و یا منفی برجسته ای در همه ابعاد [[زندگی]] برای تک تک افراد و کلیّت [[جامعه]] در پی میآورد. ولایت حقیقتی است پیچیده، دارای وجوه [[حقیقی]] و اعتباری و ابعاد روان [[شناختی]] و [[جامعه شناختی]]، تا آنجا که به یک لحاظ جلوه عمیقی از [[محبت]] و [[نوع دوستی]] است، به لحاظ دیگر تجلّی [[عظیم]] [[قدرت]] و [[اقتدار]] [[اجتماعی]]؛ از یک جهت [[زیباترین]] چهره [[مصلحت سنجی]] است و از جهت دیگر والاترین [[مظهر]] [[عبادت]] و [[خداپرستی]] یا برجستهترین نوع [[استکبار]] و قدرت پرستی. ولایت در عمومیترین مفهوم خود، دو چهره دارد: | ||
#[[ولایت تکوینی]]؛ که مبدأ هستی موجودات و منشأ اظهار قدرت به دست [[انبیا]] برای [[هدایت]] یافتن و [[باور]] [[معجزات]] و زمینه ساز [[معاد]] است برای [[نیکوکاران]] و [[گنهکاران]] به منظور [[اجرای عدالت]] و دادن پاداشها و عقوبات؛ | |||
#[[ولایت تشریعی]] که در شکل "ولایتهای [[متعارض]]" و "ولایتهای متقابل" و "ولایتهای متوافق" ظاهر میشود؛ تا هم ابعاد [[سیاسی]] ملّی و بینالمللی، تقنینی، اجرایی و [[قضایی]] را [[رهبری]] کند، به این [[امید]] که [[نظم]]، [[امنیّت]]، [[عدالت]] و [[آرامش]] همگانی را در پی داشته باشد و زمینه [[رشد]] به بالاترین حدّ کمال و برجستهترین قلّه [[سعادت]] برای همه فراهم گردد».<ref name=p1></ref> | |||
==فهرست کتاب== | ==فهرست کتاب== |
نسخهٔ ۱۹ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۰۹
ولایت در فرهنگ اسلام | |
---|---|
زبان | فارسی |
ترجمهٔ کتاب | [[(مفاهیم، انواع و پیامدهای سیاسی، اجتماعی آن) (کتاب)|(مفاهیم، انواع و پیامدهای سیاسی، اجتماعی آن)]] |
نویسنده | محمد حسین اسکندری |
موضوع | ولایت، ولایت در اسلام |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه|انتشارات انتشارات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه]][[رده:انتشارات انتشارات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه]] |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر | ۱۳۹۸ ش |
شابک | ۹۶۴-۴۴۰-۱۴۱-۷ |
شماره ملی | ۵۷۲۶۷۵۰ |
ولایت در فرهنگ اسلام: (مفاهیم، انواع و پیامدهای سیاسی، اجتماعی آن)، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی مباحثی پیرامون موضوع ولایت میپردازد. این کتاب به قلم محمد حسین اسکندری نگاشته شده است و انتشارات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه نشر این اثر را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «"ولایت" مهمترین مفهومی است که به یک پدیده اجتماعی فراگیر اطلاق میشود، جنبه تضایفی دارد و آثار و نتایج مثبت و یا منفی برجسته ای در همه ابعاد زندگی برای تک تک افراد و کلیّت جامعه در پی میآورد. ولایت حقیقتی است پیچیده، دارای وجوه حقیقی و اعتباری و ابعاد روان شناختی و جامعه شناختی، تا آنجا که به یک لحاظ جلوه عمیقی از محبت و نوع دوستی است، به لحاظ دیگر تجلّی عظیم قدرت و اقتدار اجتماعی؛ از یک جهت زیباترین چهره مصلحت سنجی است و از جهت دیگر والاترین مظهر عبادت و خداپرستی یا برجستهترین نوع استکبار و قدرت پرستی. ولایت در عمومیترین مفهوم خود، دو چهره دارد:
- ولایت تکوینی؛ که مبدأ هستی موجودات و منشأ اظهار قدرت به دست انبیا برای هدایت یافتن و باور معجزات و زمینه ساز معاد است برای نیکوکاران و گنهکاران به منظور اجرای عدالت و دادن پاداشها و عقوبات؛
- ولایت تشریعی که در شکل "ولایتهای متعارض" و "ولایتهای متقابل" و "ولایتهای متوافق" ظاهر میشود؛ تا هم ابعاد سیاسی ملّی و بینالمللی، تقنینی، اجرایی و قضایی را رهبری کند، به این امید که نظم، امنیّت، عدالت و آرامش همگانی را در پی داشته باشد و زمینه رشد به بالاترین حدّ کمال و برجستهترین قلّه سعادت برای همه فراهم گردد».[۱]
فهرست کتاب
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمد حسین اسکندری (متولد ۱۳۲۴ش، متوفی ۱۳۹۸)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: عبدالله جوادی آملی، محمد مؤمن و محمد تقی مصباح یزدی پیگیری کرد. ریاست دانشکده الهیات دانشگاه تهران و همکاری با پژوهشگاه حوزه و دانشگاه ازجمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «اخلاق در قرآن»، «جنگ و جهاد در قرآن»، «ولایت در فرهنگ اسلام» برخی از این آثار است.