صحابه در اصول فقه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[صحابه]]''' است. "'''[[صحابه]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | |||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[صحابه در قرآن]] - [[صحابه در حدیث]] - [[صحابه در علوم حدیث]] - [[صحابه در نهج البلاغه]] - [[صحابه در اصول فقه]] - [[صحابه در معارف دعا و زیارات]] - [[صحابه در معارف و سیره سجادی]]</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۴۵
صحابه در قرآن - صحابه در حدیث - صحابه در علوم حدیث - صحابه در نهج البلاغه - صحابه در اصول فقه - صحابه در معارف دعا و زیارات - صحابه در معارف و سیره سجادی
مقدمه
- صحابه، جمع صاحب و در لغت به معنای یار و همراه است.
- علمای مذاهب اسلامی درباره معنای اصطلاحی واژه صحابی اختلاف نظر دارند:
- گروهی از اهل سنت، همانند ابن حجر عسقلانی، معتقدند صحابی بر کسی اطلاق میشود که در حال ایمان، پیامبر(ص) را ملاقات کرده و با همان حال از دنیا رفته باشد؛
- گروهی هم چون شهید ثانی معتقدند صحابی کسی است که رسول خدا را در حال ایمان ملاقات کرده و در حال ایمان و اسلام مرده باشد، اگر چه در این بین مرتد شده باشد؛
- بعضی گفتهاند: صحابی یعنی کسی که یک یا دو سال با رسول خدا(ص) بوده و به همراه ایشان در یک یا دو جنگ بر ضد کفار شرکت داشته است؛
- جمعی گفتهاند: هر کس پیامبر(ص) را دیده باشد صحابی است؛
- گروهی گفتهاند: صحابی کسی است که سابقه هم نشینی و پیرویاش از رسول خدا(ص) طولانی باشد؛
- برخی دیگر گفتهاند: صحابی به کسی اطلاق میشود که یکی از چهار وصف زیر را به طریق " منع الخلو " دارا باشد:
- عدهای، صحابی را کسی میدانند که در حالی که مسلمان بوده، پیامبر(ص) را در مدت طولانی دیدار کرده و حفظ حدیث (شنیدن و به خاطر سپردن حدیث از رسول خدا) نموده و در حال ایمان هم از دنیا رفته باشد؛
- برخی دیگر، عنوان صحابی را بر کسی اطلاق میکنند که به خدا و رسول او ایمان داشته و با رسول خدا(ص) در یک جنگ و یا بیشتر شرکت نموده و معروف به فقه و فتوا و دارای ملکه اجتهاد باشد [۱]