دعوت به وحدت

این مدخل از زیرشاخه‌های بحث دعوتهای اجتماعی و مرتبط با مباحث فلسفه بعثت، تبلیغ، دعوت پیامبر و وظایف پیامبر است. "دعوت به وحدت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

دعوت به وحدت در قرآن - دعوت به وحدت در حدیث - دعوت به وحدت در کلام اسلامی - دعوت به وحدت در فلسفه اسلامی - دعوت به وحدت در عرفان اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل دعوت به وحدت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

دعوت به وحدت یکی از اهداف ارسال رسولان الهی و تبلیغ رسالت الهی است.

قرآن

• ﴿إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ﴾
• ﴿وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ﴾

حدیث

• پیامبر خدا(ص): هیچ امّتی پس از پیامبرشان اختلاف نکردند، جز آن که باطلْ کیشان [ــِ آن امّت] بر حق‌مداران چیره شدند.

• امام علی(ع): سوگند به خدا، هیچ امتی پس از پیامبرشان اختلاف نکردند، جز آن که باطلِ آنها بر حقّشان چیره شد، مگر آن که خدا بخواهد.

• امام علی(ع): و سختی‌هایی که به علّت کارهای ناشایست و اعمال ناروا بر امّت‌های پیش از شما رسید، بپرهیزید، و احوال نیک و بد ایشان را به یاد آورید، و از این که همانند آنان باشید، حذر کنید. پس هنگامی که در تفاوت احوال آنان اندیشیدید، به هر کاری که موجب عزّت شأن آنان شده و دشمنان را از ایشان دور ساخته و به یُمن آن، آسایش طولانی یافته‌اند و نعمت بر ایشان سر فرود آورده (فراوان شده) و کرامت را به ایشان پیوند زده، پایبند باشید، از قبیل: پرهیز از تفرقه، و ملازمت با الفت و تشویق و سفارش یکدیگر به آن؛ و از هر کاری (همچون کینه‌ورزی دل‌ها، دشمنی سینه‌ها، پشت کردن به یکدیگر، و یاری نرساندن دست‌ها به هم) که مُهره پشتشان را شکسته و نیرویشان را سست کرده، بپرهیزید. و در احوال مؤمنانِ پیش از خود، تفکّر کنید. ... پس بنگرید آن هنگام که اجتماعات مردمی گرد هم می‌آمدند (یکی می‌شدند) و خواسته‌ها به هم می‌پیوستند و دل‌ها میانه‌رو می‌گشتند و دست‌ها یار هم می‌شدند و شمشیرها به یاری هم می‌شتافتند، و دیده‌ها تیز می‌شدند و تصمیم‌ها یکی می‌گشتند، حالشان چگونه بوده است. آیا در بخش‌های زمین، سَرور نبودند و بر جهانیان، پادشاهی نداشتند؟ پس فرجام کارشان را آن هنگام که بینشان تفرقه افتاد و همبستگی‌شان از هم گسست و سخنِ دل‌هایشان اختلاف یافت و به دسته‌های مختلف، پراکنده شدند و به جنگ با یکدیگر (به چند گونه حزب) از هم جدا شدند، در نگرید. خداوند، جامه کرامت خود را از آنان بر کَند، و خوشی نعمتش را از آنان سلب نمود و داستان اخبارشان در میان شما بر جای ماند تا برای عبرت گیرندگان، مایه عبرت باشد.

منابع

• محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۱۵؛

جستارهای وابسته

• برپا داشتن حجت
• اتمام حجت
• برانگیختن فطرت و عقل
• احیای انسان
• خارج ساختن مردم از تاریکی‌ها به نور
• دعوت به مصالح دین و دنیا
• دعوت به ایمان آوردن به غیب
• دعوت به ایمان آوردن به توحید
• دعوت به ایمان آوردن به نبوت
• دعوت به ایمان آوردن به معاد
• دعوت به برپا داشتن قسط
• دعوت به رهبری امام عادل
• دعوت به آزادی هدفمند
• دعوت به شناخت اهل حق از راه شناخت حق
• دعوت به پروامندی و پرهیزگاری
• دعوت به ارزش‌های اخلاقی
• دعوت به کارهای نیکو
• دعوت به پرستش خداوند
• دعوت به دوست داشتن خداوند
• یادآوری کردن روزهای خدا
• تعلیم و تزکیه
• امر به معروف و نهی از منکر
• مبارزه با بدعت‌ها
• نوید و بیم دادن
• فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع نبوت

• کتاب‌شناسی نبوت؛
• مقاله‌شناسی نبوت؛
• پایان‌نامه‌شناسی نبوت.

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

[رده:دعوت]]