عبدالله بن حفض قرشی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== # +==منابع== {{منابع}} # ))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}}))
خط ۱۸: خط ۱۸:
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «عبدالله بن حفض قرشی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']]
# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «عبدالله بن حفض قرشی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}



نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۰۳

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

نوه عمر بن سعد بن ابی وقاص است که پدر و جدش (در سال‌های ۶۷-۶۶) به دست مختار کشته شدند[۱]. نامش را عبدالله آورده‌اند[۲]، ولی به کنیه‌اش شهرت دارد[۳].

برخی منابع به نقل از ابومسعود سلیمان بن ابراهیم اصبهانی وی را در شمار صحابه آورده و روایتی از او نقل کرده‌اند[۴]. البته صحابی بودن وی قطعاً درست نیست؛ زیرا وقتی جدش را در شمار تابعین آورده‌اند، چگونه او می‌تواند صحابی باشد؟[۵] به علاوه، برخی بر صحابی نبودن ابوبکر تأکید کرده، او را از تابعین می‌دانند[۶]. شاید منشأ خطا، روایتی باشد که از وی نقل شده است. بر مبنای این روایت، رسول خدا(ص) از عبدالله بن رواحه عیادت کرد و ضمن سخنانی، آن دسته از اموات را که شهید به شمار می‌روند معرفی فرمود[۷]. بخش پایانی این روایت - درباره شهید شمرده شدن برخی اموات - از برخی دیگر نیز نقل شده است[۸].

منابع رجالی اهل سنت، وی را أهل مدینه و ثقه دانسته، از او به عنوان اهل علم یاد کرده‌اند[۹].

وی از کسانی چون "ابن عمر" و عروة بن زبیر روایت شنیده و شعبة بن حجاج، ابن جریج و برخی دیگر نیز از وی روایت نقل کرده‌اند[۱۰].[۱۱]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن سعد، ج۵، ص۱۲۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۴۳-۴۴.
  2. ابن حجر، تهذیب، ج۱۲، ص۲۸.
  3. مزی‌، ج۱۰، ص۸۸؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۵، ص۱۶۵.
  4. ابن اثیر، ج۶، ص۳۴؛ مغلطای، ج۲، ص۲۶۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۴۳.
  5. ابن سعد، ج۵، ص۱۲۷.
  6. ذهبی، ج۲، ص۱۵۲؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۴۴.
  7. ابن اثیر، ج۶، ص۳۴؛ مغلطای، ج۲، ص۲۶۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۴۳.
  8. برای نمونه ر.ک: بخاری، التاریخ الکبیر، ج۷، ص۲۲؛ ابن ابی عاصم ج۴، ص۱۵۷؛ ابن حبان، ج۷، ص۴۶۲.
  9. عجلی، ص۴۹۲؛ ابن حجر، تهذیب، ج۵، ص۱۶۵.
  10. بخاری، الکنی، ص۱۰؛ ابن ابی حاتم، ج۹، ص۳۳۸؛ مزی، ج۱۰ ص۸۹-۸۸.
  11. خانجانی، قاسم، مقاله «عبدالله بن حفض قرشی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۸۳.