آخرت در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{سیره معصوم}}
{{سیره معصوم}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[آخرت]]''' است. "'''[[آخرت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[آخرت]]''' است. "'''[[آخرت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[آخرت در لغت]] - [[آخرت در قرآن]] - [[آخرت در فقه اسلامی]] - [[آخرت در کلام اسلامی]] - [[آخرت در معارف دعا و زیارات]] - [[آخرت در معارف و سیره علوی] - [[آخرت در معارف و سیره فاطمی]] - [[آخرت در معارف و سیره سجادی]] - [[آخرت در معارف و سیره رضوی]] - [[آخرت در معارف و سیره حسینی]] - [[آخرت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[آخرت در لغت]] - [[آخرت در قرآن]] - [[آخرت در فقه اسلامی]] - [[آخرت در کلام اسلامی]] - [[آخرت در معارف دعا و زیارات]] - [[آخرت در معارف و سیره علوی]] - [[آخرت در معارف و سیره فاطمی]] - [[آخرت در معارف و سیره سجادی]] - [[آخرت در معارف و سیره رضوی]] - [[آخرت در معارف و سیره حسینی]] - [[آخرت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]</div>


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۲۷ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۴

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث آخرت است. "آخرت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

برای آشنایی با معنای واژه «آخرت» در لغت، سخن برخی از واژه‌شناسان آورده می‌شود:

  1. فیروزآبادی، «آخرت» و «اخری» را به دار بقا معنا کرده است[۱].
  2. معین، آخرت را به معنای آن جهان، جهان دیگر، سرای دیگر و عقبا دانسته است[۲].
  3. عمید برای آخرت، معنای بازپسین، جهان دیگر، آن جهان و آن سرا را نقل کرده است[۳].
  4. یزید بن سلام، وجه تسمیه آخرت را از پیامبر پرسید. ایشان فرمود: «چون آخرت، متأخر از دنیا و پس از آن می‌آید»[۴].
  5. در یکی از سخنان امام علی(ع) وجه تسمیه آخرت چنین آمده است: «آخرت را آخرت نامیده‌اند؛ چون در آن جزا و ثواب است»[۵]. نتیجه اینکه واژه‌شناسان، برای کلمه «آخرت» بر یک معنا اتفاق کرده‌اند و آن، «جهان دیگر» است.[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. فیروز آبادی. القاموس المحیط، ج۱، ص۳۶۳.
  2. معین، محمد، فرهنگ فارسی ج۱، ص۳۴.
  3. عمید، حسن، فرهنگ فارسی عمید، ج۱، ص۱۸.
  4. بحارالانوار، ج۵۷. ص۳۵۶؛ علل الشرائع، ج۲، ص۴۷۰.
  5. بحارالانوار، ج۵، ص۳۵۵؛ علل الشرائع، ج۲، ص۴۷۱.
  6. خادم علی‌زاده، عبدالامیر، مقاله «دنیا و آخرت»، دانشنامه امام علی، ج۷، ص ۱۷۹.