مؤاخات: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مؤاخات (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مؤاخات (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


'''مؤاخات''' به معنای [[برادری]] و [[عقد اخوّت]] بین افراد است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۲۵.</ref>.
'''مؤاخات''' به معنای [[برادری]] و [[عقد اخوّت]] بین افراد است.


==مقدمه==
==مقدمه==
* [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} چند ماه پس از [[هجرت به مدینه]]، بین [[مسلمانان]] [[مهاجر]] و [[انصار]]، [[عقد اخوّت]] ایجاد کرد و آنان را که حدود [[صد]] نفر می‌شدند، دوبه‌دو با هم [[برادر]] ساخت. تنها [[امام علی|علی]]{{ع}} مانده بود که خود را [[برادر]] او قرار داد. این است که [[امام علی|علی]]{{ع}} [[برادر پیامبر]] به شمار می‌رود و در [[احادیث]] فراوانی [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} دربارۀ او {{متن حدیث|أَنْتَ أَخِي وَ وَصِيِّي وَ وَارِثِي وَ خَلِيفَتِي...}} تعبیر کرده است.<ref>ر. ک: «بحار الأنوار»، ج ۳۸ ص ۳۳۰ تا ۳۴۸ «باب الأخوّة» و کتاب «حدیث برادری در سیرۀ نبوی» محمّد رضا هدایت پناه</ref> خود آن [[حضرت]] هم بارها از خویش با عنوان {{متن حدیث|أَنَا عَبْدُ اَللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ}} یاد کرده است.<ref>بحار الأنوار، ج ۳۸، ص ۳۳۲</ref> [[برادری علی با پیامبر]]{{صل}} از ازل بوده است، نه آنکه از روز [[عقد]] [[اخوّت]] ایجاد شده باشد. از قول [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] [[روایت]] شده که در [[معراج]] دید بر در [[بهشت]] نوشته است: {{متن حدیث|مُحَمَّدٌ رَسُولُ اَللَّهِ، وَ عَلِيٌّ أَخُو رَسُولِ اَللَّهِ}}، و این دوهزار سال قبل از [[خلقت آسمان‌ها]] بوده است.<ref>بحار الأنوار، ج ۳۸، ص ۳۳۰</ref> به [[نقل]] [[روایات]]، غیر از روز مؤاخات، در مواقع دیگر نیز، همچون روز [[خیبر]]، روز [[مباهله]] و صحنه‌های گوناگون، [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} آن [[حضرت]] را [[برادر]] خویش خوانده است. [[حدیث مؤاخات]]، یکی از بزرگترین افتخارات [[امام علی|علی]]{{ع}} و از برجسته‌ترین [[فضایل امام علی|فضایل آن حضرت]] است<ref>در این مورد، ر. ک: «موسوعة الامام علی بن ابی طالب»، ج ۹ ص ۳۸۷، «احقاق الحق»، ج ۷ ص ۴۴۱، «دائرة المعارف تشیّع»، مدخل «حدیث مؤاخات»، «فضائل الخمسه من الصحاح السته» ج ۱ ص ۳۳۳</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۲۵.</ref>.
[[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} چند ماه پس از [[هجرت به مدینه]]، بین [[مسلمانان]] [[مهاجر]] و [[انصار]]، [[عقد اخوّت]] ایجاد کرد و آنان را که حدود [[صد]] نفر می‌شدند، دوبه‌دو با هم [[برادر]] ساخت. تنها [[امام علی|علی]]{{ع}} مانده بود که خود را [[برادر]] او قرار داد. این است که [[امام علی|علی]]{{ع}} برادر پیامبر به شمار می‌رود و در [[احادیث]] فراوانی [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} دربارۀ او {{متن حدیث|أَنْتَ أَخِي وَ وَصِيِّي وَ وَارِثِي وَ خَلِيفَتِي...}} تعبیر کرده است<ref>ر. ک: «بحار الأنوار»، ج ۳۸ ص ۳۳۰ تا ۳۴۸ «باب الأخوّة» و کتاب «حدیث برادری در سیرۀ نبوی» محمّد رضا هدایت پناه.</ref>. خود آن حضرت هم بارها از خویش با عنوان {{متن حدیث|أَنَا عَبْدُ اَللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ}} یاد کرده است<ref>بحار الأنوار، ج ۳۸، ص ۳۳۲.</ref>. برادری علی با پیامبر{{صل}} از ازل بوده است، نه آنکه از روز [[عقد]] [[اخوّت]] ایجاد شده باشد. از قول [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] [[روایت]] شده که در [[معراج]] دید بر در [[بهشت]] نوشته است: {{متن حدیث|مُحَمَّدٌ رَسُولُ اَللَّهِ وَ عَلِيٌّ أَخُو رَسُولِ اَللَّهِ}} و این دوهزار سال قبل از [[خلقت آسمان‌ها]] بوده است<ref>بحار الأنوار، ج ۳۸، ص ۳۳۰.</ref>. به [[نقل]] [[روایات]]، غیر از روز مؤاخات، در مواقع دیگر نیز، همچون روز [[خیبر]]، روز [[مباهله]] و صحنه‌های گوناگون، [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} آن حضرت] را [[برادر]] خویش خوانده است. [[حدیث مؤاخات]]، یکی از بزرگترین افتخارات [[امام علی|علی]]{{ع}} و از برجسته‌ترین [[فضایل امام علی|فضایل آن حضرت]] است<ref>در این مورد، ر. ک: «موسوعة الامام علی بن ابی طالب»، ج ۹ ص ۳۸۷، «احقاق الحق»، ج ۷ ص ۴۴۱، «دائرة المعارف تشیّع»، مدخل «حدیث مؤاخات»، «فضائل الخمسه من الصحاح السته» ج ۱ ص ۳۳۳.</ref>. مسئله [[برادر]] خواندگی یا [[عقد اخوت]]، الآن هم مطرح است<ref>آشنایی با قرآن، جلد سوم، ص۱۹۷.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۲۵؛ [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۵۶۰.</ref>
 
==[[عقد اخوت]]==
یعنی [[پیمان برادری]] برقرار کرد، هر یک از [[مهاجرین]] را با یکی از [[انصار]]؛ یا خودشان همدیگر را [[انتخاب]] می‌کردند و [[پیغمبراکرم]] آنها را [[برادر]] یکدیگر قرار می‌داد. مسئله [[برادر]] خواندگی یا [[عقد اخوت]]، الآن هم مطرح است<ref>آشنایی با قرآن، جلد سوم، ص۱۹۷.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۵۶۰.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۴ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۰

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل مؤاخات (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مؤاخات به معنای برادری و عقد اخوّت بین افراد است.

مقدمه

رسول خدا(ص) چند ماه پس از هجرت به مدینه، بین مسلمانان مهاجر و انصار، عقد اخوّت ایجاد کرد و آنان را که حدود صد نفر می‌شدند، دوبه‌دو با هم برادر ساخت. تنها علی(ع) مانده بود که خود را برادر او قرار داد. این است که علی(ع) برادر پیامبر به شمار می‌رود و در احادیث فراوانی رسول خدا(ص) دربارۀ او «أَنْتَ أَخِي وَ وَصِيِّي وَ وَارِثِي وَ خَلِيفَتِي...» تعبیر کرده است[۱]. خود آن حضرت هم بارها از خویش با عنوان «أَنَا عَبْدُ اَللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ» یاد کرده است[۲]. برادری علی با پیامبر(ص) از ازل بوده است، نه آنکه از روز عقد اخوّت ایجاد شده باشد. از قول رسول خدا روایت شده که در معراج دید بر در بهشت نوشته است: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اَللَّهِ وَ عَلِيٌّ أَخُو رَسُولِ اَللَّهِ» و این دوهزار سال قبل از خلقت آسمان‌ها بوده است[۳]. به نقل روایات، غیر از روز مؤاخات، در مواقع دیگر نیز، همچون روز خیبر، روز مباهله و صحنه‌های گوناگون، پیامبر خدا(ص) آن حضرت] را برادر خویش خوانده است. حدیث مؤاخات، یکی از بزرگترین افتخارات علی(ع) و از برجسته‌ترین فضایل آن حضرت است[۴]. مسئله برادر خواندگی یا عقد اخوت، الآن هم مطرح است[۵].[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: «بحار الأنوار»، ج ۳۸ ص ۳۳۰ تا ۳۴۸ «باب الأخوّة» و کتاب «حدیث برادری در سیرۀ نبوی» محمّد رضا هدایت پناه.
  2. بحار الأنوار، ج ۳۸، ص ۳۳۲.
  3. بحار الأنوار، ج ۳۸، ص ۳۳۰.
  4. در این مورد، ر. ک: «موسوعة الامام علی بن ابی طالب»، ج ۹ ص ۳۸۷، «احقاق الحق»، ج ۷ ص ۴۴۱، «دائرة المعارف تشیّع»، مدخل «حدیث مؤاخات»، «فضائل الخمسه من الصحاح السته» ج ۱ ص ۳۳۳.
  5. آشنایی با قرآن، جلد سوم، ص۱۹۷.
  6. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۲۵؛ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۵۶۰.