مسجد غدیر
مقدمه
مسجدی که در محلّ واقعۀ غدیر خم، نزدیکی میقات جحفه بوده است، جایی که پیامبر اکرم(ص)، حضرت علی(ع) را به ولایت و امامت نصب کرد و فرمود: «من کنت مولاه فهذا علیّ مولاه»[۱]. امام صادق(ع) هنگام عبور از آنجا از حادثۀ غدیر یاد کرد و با اشاره به سمت چپ مسجد، فرمود: آنجا جای قدم رسول خداست، آنگاه که فرمود: «من کنت مولاه فهذا علیّ مولاه». امام کاظم(ع) و امام صادق(ع) در حدیثی فضیلت و ثواب نماز در آن را بیان فرمودهاند؛ چراکه آنجا جایی است که خداوند، حق را آشکار ساخته است[۲].
علمای بزرگ در قرون گذشته، با شناخت آن مسجد، در محلّ آن حاضر میشدند و در آن نماز میخواندند و آنچه در آثارشان به آن اشاره کردهاند، گویای بقای این مسجد در زمان آنان است، مثل آنچه علی بن مهزیار، شیخ طوسی، ابن حمزه، شهید اوّل، علامۀ حلّی، سیّد حیدر کاظمی، محدّث نوری یاد کردهاند[۳]. این مسجد در عصر حاکمیّت وهابیها تخریب و آثار آن از بین برده شد[۴].
منابع
پانویس
- ↑ تفسیر نورالثقلین، ج ۵ ص۳۹۹.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ۳ ص۵۴۸.
- ↑ چهارده قرن با غدیر، محمد باقر انصاری، ص۲۱۲.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۴۲.