کنیه‌های امام مهدی چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ابومحمد' به 'ابومحمد') |
|||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
*«[[ابو عبد الله]] [[کنیه]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. گنجی [[شافعی]] در کتاب "البیان" در احوال [[صاحب الزمان]] {{ع}} [[روایت]] کرده از [[حذیفه]] از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} که فرمود: اگر نماند از [[دنیا]] مگر یک روز، هرآینه برمی‌انگیزاند [[خداوند]]، مردی را که اسم او اسم من است و خلق او خلق من، [[کنیه]] او [[ابو عبد الله]] است و بیاید که آن جناب، مکنّی است به [[کنیه]] جمیع اضداد طاهرین خود"<ref>نجم الثلقب باب دوم</ref>»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۶.</ref>. | *«[[ابو عبد الله]] [[کنیه]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. گنجی [[شافعی]] در کتاب "البیان" در احوال [[صاحب الزمان]] {{ع}} [[روایت]] کرده از [[حذیفه]] از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} که فرمود: اگر نماند از [[دنیا]] مگر یک روز، هرآینه برمی‌انگیزاند [[خداوند]]، مردی را که اسم او اسم من است و خلق او خلق من، [[کنیه]] او [[ابو عبد الله]] است و بیاید که آن جناب، مکنّی است به [[کنیه]] جمیع اضداد طاهرین خود"<ref>نجم الثلقب باب دوم</ref>»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۶.</ref>. | ||
*«[[ابوصالح]] [[کنیه]] معروف [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. در میان عرب‌ها، بلدی و بادیه‌نشین و پیوسته در توسّلات و استغاثات خود، آن [[حضرت]] را به این اسم می‌خوانند و [[شاعران]] و ادیبان در قصاید و [[مدایح]] خود ذکر می‌کنند<ref>نجم الثاقب، باب دوم</ref>. از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] است که فرمود: "هرگاه گم شدی در راه، ندا کن یا بگو: {{عربی|یا صالح! یا ابا صالح! ارشدنا الی الطریق رحمکم الله}}<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۲. </ref> و آورده‌اند که [[صالح]]، اسم جنّی است که سیر می‌کند در بلاد به جهت [[ارشاد]] گم شده و حبس کردن حیوان فرار کرده؛ چنان‌چه در "خصال" از [[امام علی|امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[روایت]] شده است<ref>نجم الثاقب، باب دوم. </ref>. بسیاری از [[منتظران]]، با جمله "یا [[ابا صالح]] المهدی ادرکنی" از [[حضرت]] مدد می‌گیرند»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۶.</ref>. | *«[[ابوصالح]] [[کنیه]] معروف [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. در میان عرب‌ها، بلدی و بادیه‌نشین و پیوسته در توسّلات و استغاثات خود، آن [[حضرت]] را به این اسم می‌خوانند و [[شاعران]] و ادیبان در قصاید و [[مدایح]] خود ذکر می‌کنند<ref>نجم الثاقب، باب دوم</ref>. از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] است که فرمود: "هرگاه گم شدی در راه، ندا کن یا بگو: {{عربی|یا صالح! یا ابا صالح! ارشدنا الی الطریق رحمکم الله}}<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۲. </ref> و آورده‌اند که [[صالح]]، اسم جنّی است که سیر می‌کند در بلاد به جهت [[ارشاد]] گم شده و حبس کردن حیوان فرار کرده؛ چنان‌چه در "خصال" از [[امام علی|امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[روایت]] شده است<ref>نجم الثاقب، باب دوم. </ref>. بسیاری از [[منتظران]]، با جمله "یا [[ابا صالح]] المهدی ادرکنی" از [[حضرت]] مدد می‌گیرند»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۶.</ref>. | ||
*«[[کنیه]] اسمی است که مزیّن به "ابن"، "اب"، "اُمّ"، "اخ" یا "اخت" باشد. در [[عرب]] متداول است و به منظور [[تعظیم]] و [[تجلیل]] از کسی گفته می‌شود<ref>معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۹۵.</ref>. کنیه‌های [[حضرت مهدی]] {{ع}} چنین آمده است: [[ابوالقاسم]]، [[ابو عبدالله]]، [[ابوجعفر]]، | *«[[کنیه]] اسمی است که مزیّن به "ابن"، "اب"، "اُمّ"، "اخ" یا "اخت" باشد. در [[عرب]] متداول است و به منظور [[تعظیم]] و [[تجلیل]] از کسی گفته می‌شود<ref>معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۹۵.</ref>. کنیه‌های [[حضرت مهدی]] {{ع}} چنین آمده است: [[ابوالقاسم]]، [[ابو عبدالله]]، [[ابوجعفر]]، ابومحمد، [[ابوابراهیم]]، [[ابوالحسن]]، [[ابوبکر]]، [[ابوصالح]] و [[ابوتراب]]<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. [[پیامبر اسلام]] {{ع}} فرمود: "[[مهدی]] از [[فرزندان]] من است و اسم او اسم من و [[کنیه]] او [[کنیه]] من است"<ref>کمال الدین، ص ۲۸۶.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۹۴.</ref>. | ||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
نسخهٔ ۸ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۰۰
| کنیه‌های امام مهدی چیستند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / آشنایی با امام مهدی / معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی) |
| مدخل اصلی | کنیه امام مهدی |
کنیه‌های امام مهدی(ع) چیستند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین علی رضا رجالی تهرانی، در کتاب «یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:
«نام اصلی حضرت(ع)، محمد است. نامی که پیغمبر اکرم (ص) برای او گذارده و فرمود: اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است. کنیه حضرت: ابوالقاسم است. و نیز ابو صالح و ابو عبداللّه و ابو ابراهیم و ابو جعفر و ابو الحسین هم گفته شده است[۱]»[۲].
پاسخ‌های دیگر
| 1. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در مقاله «انتظار و منتظران» در این‌باره گفته است:
در برخی از روایات نیز از آن، به روشنی یاد شده است. در "کمال الدین و تمام النعمة"، شیخ صدوق از عقید خادم نقل کرده است که آن حضرت، با این کنیه یاد میشد[۴]»[۵]. |
| 2. مجتبی تونه‌ای؛ |
|---|
|
آقای مجتبی تونه‌ای، در کتاب «موعودنامه» در این‌باره گفته است:
|
| 3. آقای کامل سلیمان؛ |
|---|
|
آقای کامل سلیمان، در کتاب «روزگار رهایی» در این‌باره گفته است:
«از کنیه‌های آن حضرت: "ابو القاسم، ابو عبد الله و ابو جعفر" است. او ثمره مقدسه شجره نبوت و عصاره دودمان امامت، خلف شایسته محمد (ص) و علی (ع) است. پرچم حق به دست باکفایت اوست، که هرکس به او چنگ زند نجات می‌یابد و هرکس تخلف کند هلاک می‌شود[۲۲]»[۲۳].
|
| 4. نویسندگان کتاب نگین آفرینش؛ |
|---|
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ الزام النّاصب، شیخ حائری یزدی، ج ۱، ص ۴۸۳.
- ↑ یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص ۵۹ الی ۶۱.
- ↑ " الْمَهْدِيُ مِنْ وُلْدِي اسْمُهُ اسْمِي وَ كُنْيَتُهُ كُنْيَتِي"؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص ۲۸۶، ح ۱.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۷۳، ح ۲۴
- ↑ سلیمیان، خدامراد، انتظار و منتظران، ص ۳۵.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۳۴-۳۵.
- ↑ موعودنامه، ص ۶۴.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم
- ↑ موعودنامه، ص ۶۴.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم
- ↑ موعودنامه، ص ۶۷.
- ↑ نجم الثلقب باب دوم
- ↑ موعودنامه، ص ۶۶.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۲.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم.
- ↑ موعودنامه، ص ۶۶.
- ↑ معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۹۵.
- ↑ نجم الثاقب، باب دوم.
- ↑ کمال الدین، ص ۲۸۶.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۵۹۴.
- ↑ اصول کافی، ج ۱، ص ۴۱۱؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۴؛ منتخب الاثر، ص ۲۱۴؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۱، ۲۶۵ و ۲۶۹؛ غیبت شیخ طوسی، ص ۱۶۴؛ ینابیع الموده، ج ۳، ص ۱۶۶؛ الامام المهدی، ص ۸ و ۳۶۶؛ الزام الناصب، ص ۱۴۰ و ۱۴۲.
- ↑ کامل سلیمان، روزگار رهایی، ج1، ص 68.
- ↑ اسمی است که با لفظ «أب» یا «أم» شروع می‌شود؛ مانند: اباعبدالله و امّ البنین.
- ↑ بالادستان، محمد امین، حائریپور، محمد مهدی، یوسفیان، مهدی؛ نگین آفرینش، ج۱، ص ۴۳.
- ↑ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۱، ص ۴۳.