ام الفضل دختر مأمون: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
او در پی بقای خلافتش بود، بنابراین می‌بایست برنامه‌های شومش را ادامه دهد؛ و اینکه امام جواد{{ع}} را به بغداد فرا خواند و [[ام الفضل]] را که تا کنون به عنوان نامزد امام جواد{{ع}} بود، بالاجبار و [[تهدید]]، به [[عقد]] [[امام]]{{ع}} درآورد تا بر [[مصلحت]] امور خویش، اقدام کرده، مأموری خانگی در [[منزل]] امام{{ع}} بگمارد<ref>اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۳.</ref>. به هر ترتیب، او در این زمینه موفق هم شد و سرانجام این [[زن]] ملعونه، به [[وسوسه]] عمویش [[معتصم عباسی]]، در [[سال ۲۲۰ هجری]] قمری، امام جواد{{ع}} را [[مسموم]] و به [[شهادت]] رساند.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۸۱.</ref> | او در پی بقای خلافتش بود، بنابراین می‌بایست برنامه‌های شومش را ادامه دهد؛ و اینکه امام جواد{{ع}} را به بغداد فرا خواند و [[ام الفضل]] را که تا کنون به عنوان نامزد امام جواد{{ع}} بود، بالاجبار و [[تهدید]]، به [[عقد]] [[امام]]{{ع}} درآورد تا بر [[مصلحت]] امور خویش، اقدام کرده، مأموری خانگی در [[منزل]] امام{{ع}} بگمارد<ref>اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۳.</ref>. به هر ترتیب، او در این زمینه موفق هم شد و سرانجام این [[زن]] ملعونه، به [[وسوسه]] عمویش [[معتصم عباسی]]، در [[سال ۲۲۰ هجری]] قمری، امام جواد{{ع}} را [[مسموم]] و به [[شهادت]] رساند.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۸۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۲
مقدمه
نامش زینب و از دختران مأمون بود در مراسم ولایتعهدی امام رضا(ع) در حالی‌که ۵ سال داشت، به نامزدی امام جواد(ع) که آن زمان در مدینه حضور داشتند، در آمد[۱]. مأمون به ظاهر می‌خواست با این قبیل اقدامات، دوستی و ارادت خویش را به خاندان اهل بیت(ع) ابراز دارد و این در حالی بود که در باطن، افکار دیگری داشت.
مأمون گاهی می‌گفت: من به این ازدواج اقدام کردم تا محمد بن علی(ع) از دخترم صاحب فرزند شود و من پدر بزرگ کودکی باشم که از نسل رسول الله(ص) و علی بن ابی‌طالب(ع) است[۲]. بعد از شهادت امام رضا(ع) در سال ۲۰۳ هجری قمری، امام جواد(ع) بنا بر دو ویژگی خاص که ایشان مسلط بر علم لدنی بودند و به تمام سوالات پاسخ می‌دادند و همچنین به سبب عصمت و طهارت ایشان، به امامت رسیدند. در این زمان مأمون به بغداد آمده بود و توانسته بود نظر عباسیان معترض را باری دیگر جلب نماید.
او در پی بقای خلافتش بود، بنابراین می‌بایست برنامه‌های شومش را ادامه دهد؛ و اینکه امام جواد(ع) را به بغداد فرا خواند و ام الفضل را که تا کنون به عنوان نامزد امام جواد(ع) بود، بالاجبار و تهدید، به عقد امام(ع) درآورد تا بر مصلحت امور خویش، اقدام کرده، مأموری خانگی در منزل امام(ع) بگمارد[۳]. به هر ترتیب، او در این زمینه موفق هم شد و سرانجام این زن ملعونه، به وسوسه عمویش معتصم عباسی، در سال ۲۲۰ هجری قمری، امام جواد(ع) را مسموم و به شهادت رساند.[۴]
