نامۀ ۳۳ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

==فرازی از [[نامه]]==

*اما بعد، [[مأمور]] اطلاعاتیِ من در [[مغرب]] گزارش داده است که گروهی از [[شامیان]] را به بهانه [[حج]] به [[مکه]] گسیل داشته‌اند: مزدورانی کوردل و چشم و گوش بسته، آن‌ها که به راه [[باطل]] رفته و پندارند که [[حق]] را جویند و در [[اطاعت]] [[مردمان]]، خدای را [[نافرمانی]] کنند، با ابرازِ [[دین]]، [[دنیا]] را دوشند و آن خانه زودگذر را به بهای جاودان‌سرای [[نیکان]] و پرواپیشگان خریده‌اند. در حالی که به خیر و [[سعادت]] نرسد مگر آن‌که خود اهل خیر باشد و دست [[همت]] به کمر زند؛ و جزای شر و [[بدی]] را جز [[بدکار]] نبیند. اینک تو را گویم ای [[فرماندار مکه]]، در تمشیت امور و [[مراقبت]] اوضاع چون مدبری [[قاطع]] و ناصحی خردمند که [[گوش به فرمان]] و [[فرمان‌بردار]] [[امام]] خویش است، به هوش و [[استوار]] باش و از کاری که موجب عذرخواهی شود بپرهیز. در هنگام [[فراوانی نعمت]] سرمست مشو و به روزگار [[تنگ‌دستی]] و گرفتاری رشته کار از دست مده<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 780.</ref>.

== جستارهای وابسته ==