حکومت مصر

آشنایی اجمالی

مصر یکی از کشورهای قاره آفریقاست که از نظر موقعیت استراتژیک همواره با اهمیت بوده است. این سرزمین در طول سال‌ها، غنی‌ترین ولایت تابعِ حکومت روم شرقی (بیزانس) بود که در زمان خلیفه دوم به دست عمر و عاص فتح شد. فتح سرزمین پهناور و پرنعمتی همچون مصر را نمی‌توان در رشد و گسترش و عظمت اسلام بی‌تأثیر دانست^[۱]. از روایات چنین استفاده می‌شود که مصر در حکومت جهانی اسلام، به دست حضرت مهدی (ع) پایگاه علمی و تبلیغی شناخته‌شده‌ای در جهان خواهد شد^[۲].

حاکمان مصر

محمد بن ابی حذیفه

محمد بن ابی حذیفه از رجال برجسته قریش و از اصحاب پیامبر (ص) است^[۳]. محمد، که از شخصیت‌های خوش‌نام و مشهور مسلمانان و از هواداران و یاران با وفای امام علی (ع) شد و حتی پس از دستگیری و تا زمان شهادت به دست سربازان معاویه مدافع سرسخت امیرمؤمنان (ع) باقی ماند^[۴]. وی در زمان عثمان به ولایت مصر گماشته شد. در حکومت علی (ع) هم مدّتی در مصر بود. در سال ۳۸ که عمرو عاص بر مصر تسلّط یافت او را به شهادت رساند. منتها گفته شده است برخی از مورخان اولین زمامدار امام علی (ع) را در مصر محمد بن ابی حذیفه دانسته‌اند^[۵]. ولی این سخن درست به نظر نمی‌رسد، زیرا بعد از کشته شدن عثمان و بیعت مسلمانان با امام علی (ع)، آن حضرت، سعد بن عباده را به زمامداری مصر برگزید و او از مصریان برای خلافت امام بیعت گرفت^[۶].

قیس بن سعد بن عباده انصاری

قیس بن سعد از اصحاب پیامبر (ص) و پسر سعد بن عبادۀ خزرجی بود، پس از قتل عثمان، از اولین بیعت‌کنندگان با علی (ع) بود و به شدّت به آن حضرت علاقه داشت. اوایل خلافت علی (ع) وی فرمانروای مصر بود. سپس حضرت او را استاندار آذربایجان ساخت، در جنگ صفین و جنگ نهروان، از فرماندهان سپاه علی (ع) بود^[۷].