طهارت
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل طهارت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
طهارت به معنای پاکی و تمیزی. یکی از واجبات قبل از نماز، طهارت است، یعنی وضو گرفتن، یا غسل کردن. گاهی هم در شرایطی به جای وضو یا غسل، تیمم می‌کنند. به آن دو "طهارتِ مائیه" گفته می‌شود و به تیمم، "طهارت ترابیه". هنگام نماز خواندن هم باید بدن و لباس و مکان نمازگزار طاهر و پاک باشد. با طهارت بودن یعنی با وضو بودن. خداوند آب را پاک و وسیله پاکی قرار داده و به آن "طَهور" گویند. طهارت گرفتن هم به معنای شستن محل بول و غایط بعد از تخلی در دستشویی است. به تمیز کردن چیزهای نجس تطهیر می‌‌گویند. مطهرات نیز چیزهایی است که نجس‌ها را پاک می‌‌کند، مثل آب، زمین، تابش خورشید و...[۱][۲].
مقدمه
آثار طهارت
احکام طهارت
اسباب طهارت
آب
تیمّم
غسل
وضو
طهارت شراب بهشتی
طهارت کعبه
طهارت مجاهدان بدر
طهارت حضرت مریم(س)
طهارت مؤمنان
طهارت همسران بهشتی
منشأ طهارت
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ به کتاب‌های فقهی رجوع شود.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص:۱۳۹-۱۴۰.