لا فتی إلا علی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۳۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

در جنگ احد، وقتی در یک مرحله مسلمانان شکست خوردند و یاران پیامبر پراکنده گشتند، علی(ع) با فداکاری بی‌نظیری به دفاع از پیامبر خدا و دفع هجوم مشرکان پرداخت. پیامبر اکرم(ص) نیز او را دعا کرد. ندایی از آسمان شنیده شد که صدای جبرئیل بود، چهارهزار فرشتۀ همراهش، می‌گفت: لا فتی الاّ علیّ و لا سیف إلاّ ذو الفقار[۱] در ادبیات، مسألۀ "لا فتی" و "ذوالفقار" فراوان مطرح شده و از فضایل امیر المؤمنین(ع) است[۲].

منابع

پانویس

  1. «جوانمردی جز علی(ع) و شمشیری جز ذوالفقار نیست». بحار الأنوار، ج ۲۰ ص ۱۰۵، کشف الغمّه، ج ۱ ص ۲۵۹، احقاق الحق، ج ۶ ص ۱۲ و ج ۱۶ ص ۴۱۱
  2. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۱۸.