سعد بن حارث خزاعی
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
سعد بن حرث ابن ساریه و یا (سعد بن حارث ابن ساریه) غلام امیرالمؤمنین(ع) بود برخی او را جزو اصحاب رسول خدا(ص) گفته‌اند اما در کتب رجالی مثل اسدالغابه و الاصابة فی تمییز الصحابة نامی از ایشان نیاورده‌اند لذا او را جزء اصحاب رسول خدا(ص) آوردن مورد تردید است. وی با این که غلام بود اما در زمره یاران مخلص امیرالمؤمنین(ع) به شمار می‌آمد و حضرت چون در او لیاقت و کاردانی دید، وی را به ریاست شرطه کوفه منصوب کرد و سپس ولایت آذربایجان را به او سپرد. وی سپس از یاران امام حسن(ع) گردید و بعد در زمره یاران امام حسین(ع) درآمد و از مکه به کاروان کربلا ملحق شد و در روز عاشورای حسینی سال ۶۱ هجری در واقعه جان گداز کربلا با لشکر عمر بن سعد جنگید و به شهادت رسید[۱].[۲]
محقق شوشتری، پس از نقل سخنان مرحوم مامقانی درباره «سعد بن حارث خزاعی» به نقد آن پرداخته، می‌نویسد: مؤلف (مرحوم مامقانی) مستند گفته‌هایش را نیاورده است. از سوی دیگر چگونه ممکن است کسی هم از قبیله خُزاعه - با اصالت عربی - و هم از موالی باشد؟ دیگر این که، چنان چه این شخص از صحابه رسول خدا(ص) بوده است، چرا کتاب‌های مربوط به شرح حال صحابه، از او نام نبرده‌اند؟ بنابراین اصل وجود و نیز آنچه درباره‌اش گفته می‌شود، نامعلوم است[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۲۱؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲؛ قاموس الرجال، ج۵، ص۲۷ و ابصار العین، ص۸۹.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۶۱۴.
- ↑ قاموس الرجال، ج۵، ص۲۷-۲۸ و ص۷۱.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۸۱.