تفسیر معتزلیان جدید

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۱۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

برخی از موّلفان علوم قرآنی در بیان انواع مکاتب تفسیری و ضمن شرح مکتب تفسیری علمی و اجتماعی، از معتزلیان جدید نام ‌برده، می‌گویند در هند نهضتی به نام معتزلیان جدید به رهبری سر سید احمد خان پدید آمد که مانند معتزلیان قدیم آزادی استنباط را رواج می‌داد. معتزلیان جدید این فکر را تبلیغ می‌کردند که اسلام نه تنها سنگ راه تمدن نیست، بلکه مبادی آن عالی‌ترین اصول پیشرفت‌های عقلی، علمی و اجتماعی است. آنها معتقد بودند قانون همیشگی برای معاملات انسانی نمی‌توان وضع کرد و باید در همه قوانین نظم‌دهنده روابط انسانی تجدیدنظر شود؛ بنابراین، تشریع ثابت و دائم را ردّ کردند. ایشان درباره حدیث، خود را به کلی آزاد کرده و گفتند: حدیث مصدری است که جاودان بودن آن سنگ راه آزادی، پیشرفت و تکامل است.

البته اصطلاح «نومعتزلیان» امروزه کاربردهای دیگری هم یافته است که در مباحث کلامی متعرض آن می‌شوند[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. کمالی دزفولی، علی، شناخت قرآن، صفحه (۵۲۸-۵۳۱).
  2. فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۸۳۵.