بحث:حضرت عیسی علیه السلام

معجزات عیسی

از آنجا که دعوت انبیا در حقیقت دعوت به سوی حیات و زندگی حقیقی است، قرآن به هنگام شرح معجزات حضرت مسیح(ع) نخست اشاره به ایجاد حیات و زندگی در موجودات بی‌جان به فرمان خدا می‌کند، و از زبان عیسی می‌گوید: «من نشانه‌ای از پروردگار شما برایتان آورده‌ام: من از گل چیزی به شکل پرنده می‌سازم و در آن می‌دهم و به فرمان خدا پرنده‌ای می‌شود!»^[۱].

مسأله ایجاد حیات به فرمان خدا مسألۀ پیچیده‌ای نیست زیرا می‌دانیم همه موجودات زنده جهان از خاک و آب به‌وجود آمده‌اند منتهی این تحول و تغییر، تدریجی بوده و طی سالیان دراز به وقوع پیوسته است، چه مانعی دارد که خداوند همان عوامل را فشرده کند و تمام آن مراحل، به سرعت صورت گیرد، و خاک تبدیل به موجود زنده‌ای شود؟ بدیهی است چنین موضوعی در آن محیط، و در هر محیط دیگر می‌تواند سند زنده‌ای بر ارتباط آورندۀ آن با جهان ماورای طبیعت و قدرت بی‌پایان پروردگار باشد.

سپس به درمان بیماری‌های صعب العلاج، یا غیرقابل علاج از طرق عادی، اشاره کرده و می‌گوید: «من می‌توانم (کورمادرزاد) و (مبتلایان به بیماری پیسی) را درمان کنم، و نیز می‌توانم به مردگان لباس حیات بپوشانم^[۲]، بدیهی است همه این موضوعات مخصوصاً در برابر پزشکان و دانشمندان آن زمان معجزات غیر قابل انکاری بوده است.

در مرحله بعد موضوع خبر دادن از اسرار نهانی مردم را پیش می‌کشد؛ زیرا معمولاً هرکس در زندگی فردی و شخصی خود اسراری دارد که دیگران از آن آگاه نیستند، اگر کسی بدون هیچگونه سابقه، مثلاً از غذاهایی که خورده‌اند یا آنچه را ذخیره کرده‌اند دقیقاً خبر دهد دلیل بر این است که از یک منبع غیبی الهام گرفته است، مسیح می‌گوید: «من از این امور آگاهم و به شما خبر می‌دهم»^[۳].^[۴]

پدر و مادر

نام و نسب

کنیه‌ها و القاب

فرزندان

شمایل و صفات ظاهری

صفات و ویژگی‌های شخصیتی

قوم و محل سکونت

قوم عیسی

سرگذشت تاریخی

نبوت و رسالت

دین حضرت عیسی

امامت و ولایت

علم ویژه الهی

عصمت

فضایل و مناقب

سیره

اصحاب

مخالفان و دشمنان

غیبت و عروج به آسمان

پانویس

↑ سوره آل عمران، آیه ۴۹.
↑ ﴿وَرَسُولًا إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنِّي قَدْ جِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنْفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِ اللَّهِ وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ وَأُحْيِي الْمَوْتَى بِإِذْنِ اللَّهِ وَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ﴾ «و به پیامبری به سوی بنی اسرائیل (می‌فرستد، تا بگوید) که من برای شما نشانه‌ای از پروردگارتان آورده‌ام؛ من برای شما از گل، (اندامواره‌ای) به گونه پرنده می‌سازم و در آن می‌دمم، به اذن خداوند پرنده‌ای خواهد شد و به اذن خداوند نابینای مادرزاد و پیس را شفا خواهم داد و به اذن خداوند مردگان را زنده خواهم کرد و شما را از آنچه می‌خورید یا در خانه می‌انبارید آگاه خواهم ساخت، این نشانه‌ای برای شماست اگر مؤمن باشید» سوره آل عمران، آیه ۴۹.
↑ آیا این معجزات عجیب است؟ بعضی از مفسران (مانند نویسنده المنار) اصرار دارند که کارهای اعجازآمیز فوق را که قرآن صریحاً برای مسیح ذکر کرده، به نوعی توجیه کنند، مثلاً بگویند عیسی تنها ادعا کرد که من می‌توانم به فرمان خدا چنین کار را انجام دهم، ولی عملاً هرگز انجام نداد! در حالیکه اگر فرضاً این احتمال در این آیه قابل گفتگو باشد در آیه ۱۱۰ از سوره مائده هیچگونه قابل قبول نیست؛ زیرا در این آیه صریحاً می‌گوید یکی از نعمت‌های خداوند بر تو (عیسی) این بود که پرنده‌ای از گل می‌ساختی و در آن می‌دمیدی و به فرمان خدا زنده می‌شد. به علاوه اسرار و پافشاری در این گونه توجیهات هیچ دلیلی ندارد؛ زیرا اگر منظور انکار اعمال خارق‌العادۀ پیامبران باشد قرآن در موارد بسیاری باین موضوع تشریح کرده، و به فرض که یک یا چند مورد را توجیه کنیم، بقیه چه خواهد شد؟ و از این گذشته هنگامی که ما خدا را حاکم بر قوانین طبیعت می‌دانیم نه محکوم آن چود مانعی دارد که قوانین عادی طبیعت، به فرمان او، در موارد استثنائی تغییر شکل داده، و از طرق غیر عادی حوادثی به وجود آید. و اگر تصور می‌کنند این موضوع با توحید افعالی خداوند و خالقیت او و نفی شریک سازگار نیست قرآن پاسخ آن را گفته؛ زیرا در همه جا وقوع این حوادث را مشروط به «فرمان خدا» می‌کند، یعنی هیچکس به اتکاء نیروی خود نمی‌تواند دست به چنین کارهایی بزند مگر اینکه به فرمان خداوند و استمداد از قدرت بی‌پایان او باشد و این عین توحید است نه شرک.
↑ مکارم شیرازی، ناصر، قصه‌های قرآن، ص۴۳۶.

[1] سوره آل عمران، آیه ۴۹.

[2] ﴿وَرَسُولًا إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنِّي قَدْ جِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنْفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِ اللَّهِ وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ وَأُحْيِي الْمَوْتَى بِإِذْنِ اللَّهِ وَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ﴾ «و به پیامبری به سوی بنی اسرائیل (می‌فرستد، تا بگوید) که من برای شما نشانه‌ای از پروردگارتان آورده‌ام؛ من برای شما از گل، (اندامواره‌ای) به گونه پرنده می‌سازم و در آن می‌دمم، به اذن خداوند پرنده‌ای خواهد شد و به اذن خداوند نابینای مادرزاد و پیس را شفا خواهم داد و به اذن خداوند مردگان را زنده خواهم کرد و شما را از آنچه می‌خورید یا در خانه می‌انبارید آگاه خواهم ساخت، این نشانه‌ای برای شماست اگر مؤمن باشید» سوره آل عمران، آیه ۴۹.

[3] آیا این معجزات عجیب است؟ بعضی از مفسران (مانند نویسنده المنار) اصرار دارند که کارهای اعجازآمیز فوق را که قرآن صریحاً برای مسیح ذکر کرده، به نوعی توجیه کنند، مثلاً بگویند عیسی تنها ادعا کرد که من می‌توانم به فرمان خدا چنین کار را انجام دهم، ولی عملاً هرگز انجام نداد! در حالیکه اگر فرضاً این احتمال در این آیه قابل گفتگو باشد در آیه ۱۱۰ از سوره مائده هیچگونه قابل قبول نیست؛ زیرا در این آیه صریحاً می‌گوید یکی از نعمت‌های خداوند بر تو (عیسی) این بود که پرنده‌ای از گل می‌ساختی و در آن می‌دمیدی و به فرمان خدا زنده می‌شد. به علاوه اسرار و پافشاری در این گونه توجیهات هیچ دلیلی ندارد؛ زیرا اگر منظور انکار اعمال خارق‌العادۀ پیامبران باشد قرآن در موارد بسیاری باین موضوع تشریح کرده، و به فرض که یک یا چند مورد را توجیه کنیم، بقیه چه خواهد شد؟ و از این گذشته هنگامی که ما خدا را حاکم بر قوانین طبیعت می‌دانیم نه محکوم آن چود مانعی دارد که قوانین عادی طبیعت، به فرمان او، در موارد استثنائی تغییر شکل داده، و از طرق غیر عادی حوادثی به وجود آید. و اگر تصور می‌کنند این موضوع با توحید افعالی خداوند و خالقیت او و نفی شریک سازگار نیست قرآن پاسخ آن را گفته؛ زیرا در همه جا وقوع این حوادث را مشروط به «فرمان خدا» می‌کند، یعنی هیچکس به اتکاء نیروی خود نمی‌تواند دست به چنین کارهایی بزند مگر اینکه به فرمان خداوند و استمداد از قدرت بی‌پایان او باشد و این عین توحید است نه شرک.

[4] مکارم شیرازی، ناصر، قصه‌های قرآن، ص۴۳۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]