زیارت اربعین
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل زیارت اربعین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
زیارت اربعیناربعین، چهلمین روز شهادت امام حسین(ع) است که جان خود و یارانش را فدای دین کرد.
مقدمه
از آنجا که گرامیداشت خاطره شهید و احیاء اربعین وی، زنده نگهداشتن نام و یاد و راه اوست و زیارت، یکی از راه‌های یاد و احیاء خاطره است، زیارت امام حسین(ع) بویژه در روز بیستم ماه صفر که اربعین آن حضرت است، فضیلت بسیار دارد.
امام حسن عسکری(ع) در حدیثی علامت‌های "مؤمن" را پنج چیز شمرده است: نماز پنجاه و یک رکعت، زیارت اربعین، انگشتر کردن در دست راست، پیشانی بر خاک نهادن و ﴿بِسْمِ اللَّهِ﴾ را در نماز، آشکارا گفتن: «عَلاَمَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلاَةُ إِحْدَى وَ خَمْسِينَ وَ زِيَارَةُ الْأَرْبَعِينَ»[۱]. زیارت اربعین که در این روز مستحب است، در کتب دعا آمده است و به اینگونه شروع می‌شود: «اَلسَّلاَمُ عَلَى وَلِيِّ اللَّهِ وَ حَبِيبِهِ...». که این متن، از طریق صفوان جمّال از امام صادق(ع) روایت شده است. زیارت دیگر آن است که جابر بن عبد الله انصاری در این روز خوانده است و متن زیارت بعنوان زیارتنامه آن امام در نیمه ماه رجب نقل شده و با جمله «اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا آلَ اللَّهِ». شروع می‌شود[۲]. مورّخان نوشته‌اند که جابر بن عبد الله انصاری، همراه عطیّه عوفی موفق شدند که در همان اولین اربعین پس از عاشورا به زیارت امام حسین(ع) نائل آیند. وی که آن هنگام نابینا شده بود، در فرات غسل کرد و خود را خوشبو ساخت و گام‌های کوچک برداشت تا سر قبر حسین بن علی(ع) آمد و با راهنمایی عطیّه، دست روی قبر نهاد و بیهوش شد، وقتی به هوش آمد، سه بار گفت: یا حسین! سپس گفت: حبیب لا یجیب حبیبه..... آنگاه زیارتی خواند و روی به سایر شهدا کرد و آنان را هم زیارت نمود[۳][۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بحار الأنوار، ج۹۸، ص ۳۲۹؛ المزار شیخ مفید، ص۵۳.
- ↑ مفاتیح الجنان، زیارت اربعین.
- ↑ منتهی الآمال، ج۱، حوادث اربعین؛ نفس المهموم ص۳۲۲؛ بحار الأنوار، ج۹۸، ص۳۲۸.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۲۰.