نماز
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل نماز (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- نماز: یکی از پرستش‌ها و نیایش‌های روزانه مسلمانان است که به شکرانه نعمت‌های خداوند و برای اطاعت از پروردگار، انجام می‌‌دهند. نماز از تکلیف‌های واجب و یکی از "فروع دین" است و اهمیت آن به حدی است که ستون دین به شمار آمده است. انجام این عبادت در وقت خاص و با شرایط و کیفیت مخصوصی انجام میگیرد و باید با وضو و طهارت و به زبان عربی باشد.
- غیر از نماز واجب روزانه که در پنج نوبت انجام میگیرد و هفده رکعت است، نمازهای دیگری هم مانند نماز جمعه، نماز عید، نماز میت، و نمازهای مستحب وجود دارد که در کتب احکام، به تفصیل بیان شده است.
- نماز، یکی از برنامه‌های تربیتی اسلام است و اگر درست و با همه شرایط انجام گیرد، به تعبیر قرآن از زشتی‌ها و فسادها و گناهان جلوگیری می‌کند. کسی که روزی پنج نوبت در پیشگاه خدا سر بر خاک می‌گذراد و به نیایش و پرستش می‌پردازد، کمتر در پی فساد و گناه می‌رود. نماز در روایات، به عنوان معراج مؤمن و عامل تصفیه روح و از بین برنده تکبر معرفی شده است.
- در این عبادت، نمازگزار روی به کعبه می‌ایستد و خدا را یاد می‌کند و او را می‌ستاید و از او مدد می‌جوید. این عبادت، دل را آرامش می‌بخشد و اضطراب‌های روحی را می‌کاهد (دل آرام گیرد زیاد خدای). نماز را هم به تنهایی می‌خوانند و هم گروهی، که به آن "نماز جماعت" گفته می‌شود و پاداش بیشتری دارد و پیشنماز عادل در جلو می‌ایستد و نمازگزاران به او اقتدا می‌کنند.[۱].
وصف نماز
- از ارزش‌های نماز است آرامش خاص در عضلات، خشوع و فروتنی در چشمان، پست کردن و مهار نفس طغیانگر، آرامش و فرونشاندن هیجانات منطقی دل‌ها، منتفی‌کردن کبر و نخوت، تواضع و فروتنی با ساییدن صورت بر خاک و نهادن اعضا و جوارح شریف بر زمین برای احساس کوچکی در برابر خدای بزرگ[۲]. نمونه‌های دیگر از توصیف‌های امام (ع) در نهج البلاغه را می‌توان در مواضع زیر دریافت: توصیف اسلام[۳]، بردباری[۴]، تقوا[۵]، خوش خلقی[۶]، سکوت[۷]، علم و حکمت[۸]، قرآن[۹]، قناعت[۱۰]، نیکوکاری[۱۱]، اخلاق[۱۲]، ذکر خدا[۱۳]، یقین[۱۴]، بهشت[۱۵]، پیامبر اسلام[۱۶]، پیامبران[۱۷]، خدا[۱۸]، قیامت[۱۹]، ملائکه[۲۰]، اهل باطل[۲۱]، عالمان ربانی[۲۲]، فرومایگان[۲۳]، گمراهان[۲۴]، کارگزاران[۲۵]، لشکریان[۲۶]، منشیان و نویسندگان[۲۷]، مؤمنان[۲۸]، وزیران و مشاوران[۲۹]، امامان[۳۰]، اهل‌بیت[۳۱]»[۳۲].
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۳۵.
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲: «"الْمَفْرُوضَاتِ تَسْكِيناً لِأَطْرَافِهِمْ وَ تَخْشِيعاً لِأَبْصَارِهِمْ وَ تَذْلِيلًا لِنُفُوسِهِمْ وَ تَخْفِيضاً لِقُلُوبِهِمْ وَ إِذْهَاباً لِلْخُيَلَاءِ عَنْهُمْ، وَ لِمَا فِي ذَلِكَ مِنْ تَعْفِيرِ عِتَاقِ الْوُجُوهِ بِالتُّرَابِ تَوَاضُعاً وَ الْتِصَاقِ كَرَائِمِ الْجَوَارِحِ بِالْأَرْضِ تَصَاغُراً"»
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۹۸
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۲۰۷
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۹۸
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۲۲۹
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۳۸۲
- ↑ نهج البلاغه، حکمت‌های ۷۹ و ۸۰
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۱۰
- ↑ نهج البلاغه، حکمت‌های ۲۲۹ و ۴۷۵
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۴۴۲
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۸۶، نامه ۳۱ و حکمت‌های ۲۱، ۴۷، ۱۱۲، ۲۱۱، ۲۲۴، ۳۴۹، ۳۷۱ و ۴۳۵
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۲۲
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۹۷
- ↑ نهج البلاغه، خطبه‌های ۸۵ و ۱۶۵
- ↑ نهج البلاغه، خطبه‌های ۷۲، ۹۴، ۱۰۰، ۱۰۵، ۱۰۸، ۱۱۶، ۱۳۳، ۱۸۵ و ۲۳۱
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۹۴
- ↑ نهج البلاغه، خطبه‌های ۹۱ و ۹۴
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۰۹
- ↑ نهج البلاغه، خطبه‌های ۹۱ و ۱۰۹
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۱۶
- ↑ نهج البلاغه، حکمت ۱۹۹
- ↑ نهج البلاغه، خطبه‌های ۱۴۴ و ۱۵۳
- ↑ نهج البلاغه، نامه ۵۳
- ↑ نهج البلاغه، نامه ۵۳
- ↑ نهج البلاغه، نامه ۵۳
- ↑ نهج البلاغه، نامه ۶۹ و حکمت‌های ۱۰۴، ۳۳۳ و ۳۹۰
- ↑ نهج البلاغه، نامه ۵۳
- ↑ نهج البلاغه، خطبه‌های ۱۴۴ و ۱۴۷
- ↑ نهج البلاغه، خطبه‌های ۱۴۴ و ۱۴۷
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 229.