حکومت جهانی حضرت مهدی (مقاله)
| حکومت جهانی حضرت مهدی(ع) | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | غلام رضا بهروز لک |
| موضوع | مهدویت، امامت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | معارف مهدویت |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | ۱۳۹۳ |
حکومت جهانی حضرت مهدی(ع) عنوان مقاله‌ای است که به بررسی موضوع قیام حکومت(ع) امام مهدی(ع) می‌پردازد. این مقاله توسط غلام رضا بهروز لک به زبان فارسی نوشته شده و در کتاب معارف مهدویت به کوشش سعید آذرشین فام به چاپ رسیده است.[۱]
چکیده مقاله
- نوع نگاه شیعه به مهدویت تنها از زاویه حکومت نیست، بلکه این حکومت جزئی از دیدگاه شیعه در مورد مسئله امامت است و روشن شدن آن از نظر کلامی اهمیت فراوان دارد. از نظر وقوع خارجی چنین حکومتی، ابتدا باید مبانی انسان شناختی آن تبیین و پیش فرض‌های این مسئله روشن شود. بر این اساس ایده سکولاریسم، که حوزه حیات فردی و جمعی را از هم مجزا می‌پندارد، به نقد کشیده خواهد شد و عدم کفایت عقل بشری در کشف تمامی زوایای مسیر هدایت، اثبات و ضرورت استفاده از هدایت‌های وحی به خوبی روشن می‌گردد. تمامی متکلمان اسلامی، از جمله خواجه نصیر و ابن سینا بر این نکته براهینی دارند و عقل به بن بست رسیده بشر در دوران پسامدرن نیز جز با اجابت دعوت الهی پیامبر به سرچشمه حیات راه نمی‌یابد و واپسین راه، لزوماً دینی خواهد بود. قدرت پاسخ‌گویی اسلام و فطرت الهی و ثابت بشر نیز جهان شمول بودن این راه حل را تأیید می‌کند. هدف جامعه موعود، رسیدن به فضیلت است و آزادی و رفاه تابع آن است. نکته دیگر آن که انسان خوب بودن مستلزم رابطه مناسب و مطلوب با امام و عضویت در جامعه کریمه است و بدون آن شهروند خوب بودن معنا ندارد.حکومت جهانی در مرحله شکل‌گیری با شمشیر و مقابله با ستم دجال و سفیانی و امثال آنان آغاز می‌گردد و در مرحله تثبیت نیز قدرت برتر از آن حکومت جهانی است. حاکم این حکومت، بنابر اعتقاد شیعه باید منصوب از جانب خداوند باشد. علت تأخیر زمان برپایی حکومت جهانی می‌تواند اجرای سنت الهی استدراج و اتمام حجت بر همگان باشد. ساختار و نحوه عملکرد این حکومت که بر نظام امامت استوار است مانند ویژگی‌های همه حکومت‌های الهی است؛ از جمله: جهان شمولی، حاکمیت قوانین دینی، محوریت رهبری، فضليت محوری، مشارکت سیاسی از طریق بیعت عمومی و یاری امام توسط مردم. از عملکردهای حکومت جهانی می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد: گسترش عدالت، گسترش دانش، هدایت به سوی خداوند، اتحاد، تجدید دین، گسترش رفاه و امنیت، قیام با شمشیر و نظارت کامل بر کارگزاران. در مورد شرایط و زمینه‌های ظهور، علاوه بر سایر زمینه‌ها، مسئله جهانی شدن قابل بررسی است. این مسئله با دو رویکرد مختلف بررسی می‌شود: رویکرد اول، دیده را مسیر طبیعی جوامع بشری در اثر رشد تکنولوژی می‌داند. و رویکرد دوم، آن را فرایندی ایدئولوژیک و ناشی از برنامه طراحی شده غرب برای سیطره بر جهان می‌داند. رویکرد اول، می‌تواند اشاره به امکاناتی باشد که قبل و بعد از ظهور، زمینه را برای قیام و حکومت جهانی فراهم می‌سازد و در رویکرد دوم، شکل‌گیری قدرتی در مقابل ایده حکومت عدل اسلامی به زمامداری امام پیش بینی می‌شود. مدت حکومت جهانی حضرت مهدی (ع) را در نقل‌های مختلف از پنج سال تا ۳۰۹ سال نوشته‌اند.
وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ"
[۲]».
فهرست مقاله
- مقدمه
- چکیده
- مبانی کلامی حکومت جهانی حضرت مهدی(ع)
- وجه کلامی حکومت جهانی حضرت مهدی(ع)
- مبانی انسان شناختی حکومت جهانی حضرت مهدی(ع)
- نیاز اجتماعی انسان به شریعت و قوانین آسمانی
- مبانی انسان شناختی جهان شمول بودن حکومت حضرت مهدی(ع)
- ماهیت زندگی اجتماعی در عصر ظهور
- ضرورت دولت موعود
- ضرورد نصب الهی واپسین حاکم جهانی
- ضرورت حکومت جهانی حضرت مهدی(ع) از منظر فلسفه تاریخ
- ساختار و کارهای ویژه حکومت جهانی حضرت مهدی(ع)
- مشخصه‌های کلی حکومت‌های الهی
- جهان شمولی
- حاکمیت قوانین دینی
- اهمیت و محوریت رهبری
- فضیلت محوری
- مشارکت سیاسی فراگیر از طریق بیعت عمومی
- وضعیت ادیان و اقلیت‌های دینی در دولت جهانی حضرت مهدی (ع)
- کارهای ویژه و اقدامات دولت جهانی حضرت مهدی (ع)
- گسترش عدالت
- گسترش دانش
- هدایت مردم به سوی خداوند
- اتحاد امت اسلامی
- تجدید دین
- گسترش امنیت و رفاه
- قیام با سلاح و شمشیر
- نظارت کامل بر عملکرد کارگزاران
- شرایط شکل‌گیری حکومت جهانی امام عصر(ع)
- آمادگی فکری و فرهنگی
- گسترش تکنولوژی ارتباطات
- فراهم شدن زمینه اجتماعی
- جهانی شدن و حکومت جهانی حضرت مهدی (ع)
- مدت حکومت جهانی حضرت مهدی (ع)
- نتیجه‌گیری
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر غلام رضا بهروز لک، (متولد ۱۳۴۷ش، ارومیه)، دارای دکتری علوم سیاسی از دانشگاه تربیت مدرس می‌باشد. سردبیر فصلنامه دانشگاه اسلامی؛ سردبیر فصلنامه انتظار موعود؛ مدیر گروه سیاست پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی؛ عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم (ع)؛ ریاست پژوهشکده مهدویت و آینده پژوهی؛ مدرس دانشگاه تهران، دانشگاه مفید، دانشگاه باقرالعلوم (ع)؛ پژوهشکده مهدویت قم از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاه، تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «کلام سیاسی شیعه»، «اخلاق زمامداری»، «امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه شهید مطهری»، «دین در عرصه عمومی»، «الگوی توسعه سیاسی در پرتو عدالت مهدوی»، «جهانی‌‌شدن و چشم‌انداز فرج»، «سیاست و مهدویت»، « امر به معروف و نهی از منکر»، «ابعاد جامعه‌شناختی استضعاف و آینده مستضعفان در قرآن کریم»، «زبان سیاسی اسلام»، «حکومت جهانی حضرت مهدی»، «اصول حاکم بر سیره اخلاقی سیاسی پیامبر اسلام»، «مهدویت و زندگی سیاسی معاصر اسلامی» و «مهدویت و چشم‌انداز جهانی»، «جایگاه و کارکرد اضطرار به حجت در فرهنگ انتظار» و «مهدویت و جهانی شدن» برخی از این آثار است.[۳]
اثر وابسته به مقاله
پانویس
- ↑ معارف مهدویت
- ↑ ما می‌خواهیم بر مستضعفان زمین منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم؛ سوره قصص، آیه:۵.
- ↑ پایگاه اندیشوران حوزه