کعب بن عجره

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Hosein (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

آشنایی اجمالی

کعب بن عجره از اصحاب رسول خدا(ص) و از شیعیان امیرالمؤمنین علی(ع) بود و در جنگ‌های صدر اسلام شرکت کرد و رسول خدا(ص) را یاری نمود.

از کعب بن عجره ۴۷ حدیث به یادگار مانده است که یکی از احادیث او، این حدیث است: کعب بن عجره و حذیفة بن یمان نقل می‌کنند که: به علی بن ابی‌طالب(ع) چیزهایی عطا شده که به احدی از امت محمد(ص) عطا نشده است:

  1. شوهر فاطمه(س) سیده زنان اولین و آخرین است، پس چه کسی مثل او را دیده یا شنیده که همسری چون سیدۀ زنان اولین و آخرین باشد.
  2. پدر حسن و حسین(ع) دو سید جوانان بهشت است، چه کسی مثل او پدر چنین فرزندانی‌اند.
  3. وصی و جانشین رسول خدا(ص) در میان اهل و زنان اوست.
  4. تمام درب‌ها به روی مسجد پیامبر(ص) در مدینه بسته شد جز درِ خانۀ علی(ع).
  5. او کسی است که درب خیبر را از جا کند.
  6. او کسی است که پرچم‌دار جنگ خیبر بود.
  7. او در حالی که (در جنگ خیبر) چشم درد داشت با آب دهان پیامبر(ص) شفا یافت و دیگر تا آخر عمر درد چشم نکرد و دیگر سرما و گرما در او اثر نگذاشت.
  8. او کسی است که رسول خدا(ص) در روز غدیر نام او را به خصوص و به اسم آورد و همه امت را به اطاعت تحت ولایت او فراخواند و سپس فرمود: «أَيُّهَا اَلنَّاسُ مَنْ أَوْلَى بِكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ قَالُوا اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ قَالَ اَللَّهُمَّ اِشْهَدْ وَ أَنْتَ يَا جَبْرَئِيلُ فَاشْهَدْ حَتَّى قَالَهَا ثَلاَثاً ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَرَفَعَهُ إِلَيْهِ ثُمَّ قَالَ اَللَّهُمَّ مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاَهُ اَللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ اُنْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اُخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ »[۱].

این شخصیت پیرو امام علی(ع) زمان خلافت آن حضرت را درک کرد و در سال ۵۱ یا ۵۲ یا ۵۳ هجری در مدینه در سن ۷۵ یا ۷۷ سالگی با دلی مالامال از اعتقاد به خاندان پیامبر(ص) از دنیا رفت[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. الغدیر، ج۱، ص۲۰۹؛ روایات دیگری از کعب نقل شده رجوع شود به الغدیر، ج۸، ص۲۶ و ۲۹۰؛ ج۱۱، ص۵۷.
  2. رجال طوسی، ص۲۶، ش۲ و ص۵۶، ش۴؛ تنقیح المقال، ج۲، باب القاب، ص۳۹.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۱۶۴-۱۱۶۵.