بتریه
بتریه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بتریه در فرق و مذاهب - بتریه در تاریخ اسلامی - بتریه در فقه اسلامی - بتریه در معارف مهدویت - پرسش‌های مرتبطمقدمه
یکی از فرقه‌های زیدیه از پیروان کثیر النوی می‌باشند. آنان عقاید مشابهی با سلیمانیه، یکی دیگر از فرقه‌های زیدیه دارند. در اسلام و کفر عثمان توقف و تردید دارند. در مسائل اعتقادی، مشرب اعتزال و در فروع فقهی، بیشتر پیرو ابو حنیفه هستند. گروهی از آنان نیز پیرو شافعی یا مذهب شیعه می‌باشند[۱].
امیر المؤمنین(ع) درباره فرقه بتریه می‌فرماید: "هنگامی که حضرت قائم(ع) قیام کند، به سوی کوفه رهسپار می‌شود. در آنجا تعداد ده هزار نفر که آنان را بتریه می‌نامند، در حالی که سلاح بر دوش گرفته‌اند، جلو حضرت را می‌گیرند و می‌گویند: از همان‌جا که آمده‌ای، بازگرد؛ زیرا ما به فرزندان فاطمه نیازی نداریم. حضرت شمشیر می‌کشد و همگی آنان را از دم تیغ می‌گذراند"[۲].
امام باقر(ع) نیز می‌فرماید: "... حضرت مهدی(ع) به سوی کوفه رهسپار می‌شود. در آنجا شانزده هزار نفر از بتریه، مجهز به سلاح در برابر حضرت می‌ایستند؛آنان قاریان قرآن و دانشمندان دینی هستند که پیشانی‌های آنان از عبادت زیاد، پینه بسته، چهره‌های‌شان در اثر شب‌زنده‌داری زرد شده و نفاق سراپای‌شان را پوشانده است. انان یک‌صدا فریاد برمی‌آورند: ای فرزند فاطمه! از همان راه که آمده‌ای بازگرد، زیرا به تو نیازی نداریم. حضرت در پشت شهر نجف، از ظهر روز دوشنبه تا شامگاه بر آنان شمشیر می‌کشد و همه را می‌کشد"[۳].
گفته شده، بدین‌سبب آنها را بتریه گویند که یکی از سران آنها مغیرة بن سعد بوده و او ملقب به "ابتر" بود [۴].[۵].
