بنی اسد بن خزیمه
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
بنی‌اسد بن خُزَیمه نام قبیلهای بزرگ و مشهور از قبایل عدنانی ساکن نَجد و اثرگذار در حوادث صدر اسلام است. محل سکونت آنها در مکه و عراق مخصوصا در کوفه، حیره، غاضریه و در مناطق گوناگون از جزیرة العرب و شام بوده است.
بنی‌اسد از قبیله‌های جنگجوی عرب به‌شمار می‌آمدند و در جنگ‌های مختلف دوران جاهلیت و اسلام حضور داشته‌اند. بنی‌اسد در بین مردم مشهور به شورچشمی بودند و قریش می‌کوشید از این ویژگی برعلیه پیامبر(ص) استفاده کند، و بنابر نقل برخی مفسران، آیاتی از سوره قلم در این رابطه نازل شده است.
بیشتر تیره‌های بنی‌اسد در دوران پیامبر(ص) مسلمان نبودند و در مقابل مسلمانان موضع خصمانه داشتند و بر علیه آنها می‌کوشیدند از جمله این اقدامات: تدارک حمله به مدینه به‌خاطر تضعیف توان دفاعی مسلمانان در پی شکست نبرد احد، موضع خصمانه آنها حضور در جنگ خندق و نیز قصد هجوم بر مدینه را داشتند که با امداد خداوند دفع شد.
بعد از رحلت پیامبر اسلام(ص) برخی از بنی‌اسد حضرت علی(ع) را در جنگ جمل و جنگ صفین همراهی کردند.
بنی‌اسد در دوره امام حسین(ع) و واقعه عاشورا موضع یکسان نداشتند، بعضی از آنها همراه امام بودند و جزء شهدای کربلا شدند مثل: مسلم بن عوسجه، حبیب بن مظاهر، قیس بن مسهر صیداوی و عمرو بن خالد، برخی دیگر نیز جزء سپاه عمر بن سعد بودند مثل: حرملة بن کاهل اسدی قاتل طفل شیرخوار امام و عمرو بن سعد اسدی قاتل قاسم بن حسن(ع).
از مهم‌ترین اقدامات بنی‌اسد در تاریخ، دفن اجساد شهدای کربلا توسط برخی از بنی‌اسد ساکن در غاضریه در نزدیکی کربلا بوده است[۱].
نسب
بنی اسد در عصر جاهلی (سرزمین، موقعیت و اسکان)
جنگ‌های بنی اسد
بنی اسد در عصر پیامبر(ص)
اسلام بنی اسد
ارتداد بنی اسد
بنی اسد پس از رحلت پیامبر(ص)
جستارهای وابسته
منابع
سامانی، سید محمود، مقاله «بنی اسد بن خزیمه»، دائرة المعارف قرآن کریم ج۶
سامانی، سید محمود، مقاله «بنی اسد بن خزیمه»، دانشنامه حج و حرمین شریفین
پانویس
- ↑ سامانی، سید محمود، مقاله «بنی اسد بن خزیمه»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۵، ص:۲۵۴.