علم مبذول

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث علم معصوم است. "علم مبذول" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

از روایات استفاده می شود، علم خداوند بر دو گونه است، علم مبذول و علم مکفوف[۱]. از علم مبذول با نام‌های دیگری همچون علم عام و علم محمول نیز یاد شده است، همچنین از علم مکفوف هم با نام‌های علم موقوف، علم مخزون، علم مکنون و علم مستأثر نام برده شده است.[۲]

فرق بین علم مبذول و علم مکفوف

علم مبذول که فرشتگان و پیامبران و امامان(ع) از آن آگاه‌اند،[۳] به معنای علمی است که در عرصۀ جهان هستی به مرحلۀ ظهور رسیده یا خواهد رسید.[۴] آنچه در جهان پهناور هستی تحقق پذیرفته است، مصداق‌های علم مبذول است و آنچه بعداً نیز اتفاق خواهد افتاد، در قلمرو مصداق‌های علم مبذول جای دارد.[۵] به عبارت دیگر علم مبذول علمی است که خداوند در قالب تقدیر ریخته و امضا نموده است[۶] و امامان(ع) همۀ آن را می‌دانند.[۷] بداء الهی نیز در این علم واقع می‌شود.[۸] این علم برای برخی غیب و برای برخی دیگر شهادت است.[۹] علم مبذول در مصادیق متعددی می‌تواند نمایان شود، مانند علم امامان(ع) به حلال و حرام، علم منایا و بلایا، علم وصایا، علم به بهشت، دوزخ و آسمان و زمین و اخبار آن، علم به ملکوت آسمان و زمین و....[۱۰] از علم مبذول با نام‌های علم عام و علم محمول نیز یاد شده است.[۱۱]

علم مکفوف نیز علمی که مختص ذات خداوند است و کسی جز او را یارای درک آن نیست،[۱۲] اما هرگاه خداوند اراده کند تا چیزی از آن را آشکار نماید، آن را به امام می‌آموزد و امامان پیشین را نیز از آن آگاه می‌سازد[۱۳][۱۴] این علم از سنخ علوم بشری نیست، بلکه علمی الهی، لدنی و علم صحیح است.[۱۵] در روایات[۱۶] از علم مکفوف با نام‌های دیگری مانند: علم مخزون، علم مکنون، علم مستأثر و علم موقوف نیز یاد شده است.[۱۷]

علم مکفوف و مبذول در قرآن و حدیث

  • برخی از آیات و روایات دال بر علم مکفوف و علم مبذول هستند، مثلاً در مورد علم مکفوف در تفسیر آیۀ: ﴿عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ[۱۸] امام صادق(ع) فرمودند:[۱۹] ﴿اَلْغَيْبُ مَا لَمْ يَكُنْ وَ اَلشَّهَادَةُ مَا قَدْ كَانَ عبارت "مَا لَمْ يَكُنْ" دلالت بر علم مکفوف می‌کند.[۲۰] و آیاتی مانند: ﴿عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلىَ‏ غَيْبِهِ أَحَدًا إِلَّا مَنِ ارْتَضىَ‏ مِن رَّسُولٍ[۲۱] دال بر علم مبذول هستند.[۲۲]
  • و نیز در برخی از روایات وارد شده است، امام باقر(ع) می‌فرمایند:[۲۳] «همانا برای خدای عزوجل دو علم است: علم مبذول و علم مکفوف. امّا علم مبذول، پس هیچ علمی نیست که فرشتگان و رسولان آن را بدانند مگر اینکه ما آن را می‌دانیم و امّا مکفوف، علمی است که نزد خداوند عزوجلّ در امّ الکتاب است و آنگاه که خارج شود نافذ می‌شود».[۲۴] و یا امام صادق(ع) فرمودند:[۲۵] «همانا خداوند دو گونه علم دارد، علمی پوشانده شده و در مخفیگاه‌ الهی‌ که‌ جز او کسی از آن آگاهی ندارد و بداء از این علم است و علمی‌ که‌ به فرشتگان و رسل و پیامبران خویش آموخته است و ما آن را می‌دانیم».[۲۶]

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منبع‌شناسی جامع علم معصوم

منابع

پانویس

  1. ر.ک. بیابانی اسکوئی، محمد، امامت، صفحه؟؟؟؛ حکیمی، محمد رضا، نهج البلاغه کلام انسان هادی، ص ۷۵ و ۷۶
  2. ر.ک. بهشادفر، علی رضا، کنکاشی در کیفیت و سرچشمه‌های علم امام، صفحه؟؟؟
  3. ر.ک. حکیمی، محمد رضا، نهج البلاغه کلام انسان هادی، ص ۷۵ و ۷۶؛ بیابانی اسکوئی، محمد، امامت، صفحه؟؟؟؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، مجموعه مقالات کنگره بین المللی ثقة الاسلام کلینی، صفحه؟؟؟؛ بهشادفر، علی رضا، کنکاشی در کیفیت و سرچشمه‌های علم امام، صفحه؟؟؟
  4. ر.ک. حکیمی، محمد رضا، نهج البلاغه کلام انسان هادی، ص ۷۵ و ۷۶؛ عابدی شاهرودی، علی، نظریه عدل جمعی الهی، صفحه؟؟؟
  5. ر.ک. حکیمی، محمد رضا، نهج البلاغه کلام انسان هادی، ص ۷۵ و ۷۶
  6. صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ص ۱۳۳، ح ۱
  7. ر.ک. رحمان ستایش، محمد کاظم، شهیدی، روح الله، باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم، ص ۱۲۳ ـ ۱۲۶؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، مجموعه مقالات کنگره بین المللی ثقة الاسلام کلینی، صفحه؟؟؟
  8. ر.ک. شاه منصوری، عباس، ارتباط علم پیشین و اختیار عباد در آثار مرحوم میرزا مهدی اصفهانی، صفحه؟؟؟
  9. ر.ک. عابدی، احمد، توحید و شرک در نگاه شیعه و وهابیت، صفحه؟؟؟
  10. ر.ک. رحمان ستایش، محمد کاظم، شهیدی، روح الله، باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم، ص ۱۲۳ ـ ۱۲۶
  11. ر.ک. بهشادفر، علی رضا، کنکاشی در کیفیت و سرچشمه‌های علم امام، صفحه؟؟؟؛ محمد کاظم رحمان ستایش|رحمان ستایش، محمد کاظم، روح الله شهیدی|شهیدی، روح الله، باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم (مقاله)|باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم، ص ۱۲۳ ـ ۱۲۶
  12. ر.ک. حکیمی، محمد رضا، نهج البلاغه کلام انسان هادی، ص ۷۵ و ۷۶؛ بیابانی اسکوئی، محمد، امامت، صفحه؟؟؟؛ عابدی شاهرودی، علی، نظریه عدل جمعی الهی، صفحه؟؟؟؛ محمد کاظم رحمان ستایش|رحمان ستایش، محمد کاظم، روح الله شهیدی|شهیدی، روح الله، باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم، ص ۱۲۳ ـ ۱۲۶؛ بهشادفر، علی رضا، کنکاشی در کیفیت و سرچشمه‌های علم امام، صفحه؟؟؟
  13. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۵۵
  14. ر.ک. غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، مجموعه مقالات کنگره بین المللی ثقة الاسلام کلینی، صفحه؟؟؟
  15. ر.ک. حکیمی، محمد رضا، نهج البلاغه کلام انسان هادی، ص ۷۵ و ۷۶
  16. برای مشاهدۀ نمونه‌ها، نک: کافی، ج ۱، ص ۳۵۹، ح ۷، ۸، ۹، ص ۵۷۱، ح ۱، ص ۵۷۳، ح ۳، ص ۶۳۴، ح ۱ ـ ۴، ص ۶۳۷، ح ۲، ج ۲، ص ۳۸، ح ۶؛ بصائر الدرجات‌، ج ۱، ص ۱۰۹ـ ۱۱۲؛ عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۸۲
  17. ر.ک. مسعودی، سید محمد علی، تفاوت نگرش علم کلام و حدیث به علم غیب، ص ۸ ـ ۱۲؛ علی رضا بهشادفر|بهشادفر، علی رضا، کنکاشی در کیفیت و سرچشمه‌های علم امام، صفحه؟؟؟
  18. سورۀ انعام، آیۀ ۷۳، سورۀ توبه، آیۀ ۹۴ و...
  19. ابن بابویه، محمد بن علی، معانی الاخبار، ص ۱۴۶
  20. ر.ک. بهشادفر، علی رضا، کنکاشی در کیفیت و سرچشمه‌های علم امام، صفحه؟؟؟
  21. سورۀ جن، آیۀ ۲۶ و ۲۷
  22. ر.ک. علی رضا بهشادفر|بهشادفر، علی رضا، کنکاشی در کیفیت و سرچشمه‌های علم امام، صفحه؟؟؟
  23. صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ج ۱، ص ۱۰۹
  24. ر.ک. بیابانی اسکوئی، محمد، امامت، صفحه؟؟؟؛ حسینی دشتی، سید مصطفی، معارف و معاریف، صفحه؟؟؟
  25. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۳۶۱
  26. ر.ک. خمینی، روح الله، توحید از دیدگاه امام خمینی، ج ۱، صفحه؟؟؟؛ مسعودی، سید محمد علی، تفاوت نگرش علم کلام و حدیث به علم غیب، ص ۸ ـ ۱۲؛ ابطحی، سید عبدالحمید، فرآیند آگاهی شیعیان از علم غیب امامان، فصلنامه امامت پژوهی، ش ۲، ص ۸۱؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، مجموعه مقالات کنگره بین المللی ثقة الاسلام کلینی، صفحه؟؟؟