بحث:مخالفان امام مهدی در کلام اسلامی
مقدمه
- مخالفان حضرت مهدی (ع) کسانی هستند که چون وقت ظهور فرا رسد، در برابر حضرت مهدی (ع) به مبارزه بر می‌خیزند. قیام و پیروزی حضرت مهدی (ع) و گسترانیدن عدالت در جهان به آسانی تحقق نمی‌پذیرد. آن حضرت با مخالفت‌هایی رو به رو می‌شود و گروه‌هایی با انگیزه‌های گوناگون در برابر ایشان خواهند ایستاد[۱].
- می‌توان مخالفان آن حضرت را در چهار گروه بر شمرد:
- کسانی که موجودیت ستمگرانه خویش را با قیام مهدوی در خطر می‌بینند. قیام آن حضرت برای فراگیر کردن عدالت و ریشه کن ساختن ظلم و ستم در سراسر گیتی است[۲]. بدین روی حکومت‌های غاصب و ستمگر و صاحبان قدرت‌های سیاسی و اقتصادی که شالوده حکومت آنها بر ستمگری است، در برابر آن حضرت خواهند ایستاد.
- کسانی که از نظر اعتقادی و فکری با آن حضرت مخالف‌اند. حضرت مهدی (ع) توحید قرآنی و اسلام راستین را در جهان می‌گستراند و با افکار کفرآلود و شرک‌آمیز به ستیزه می‌پردازد[۳]. از این رو صاحبان افکار و عقاید باطل و شرک آلود، از مخالفان قیام مهدوی‌اند. بسیاری از اهل کتاب در شمار این گروه‌اند.
- در میان مسلمانان، آن دسته از فرق و مذاهبی نیز که روی به احکام و رسوم انحرافی نهاده‌اند، از مخالفان امام زمان (ع) و قیام جهانی اویند. بدین روی در پاره‌ای روایات آمده است که چون حضرت مهدی (ع) قیام کند، مردمان را به اسلام و قرآنی جدید می‌خواند و احکام و معارفی نو میان مسلمانان نشر می‌دهد[۴].
- شیعیان فریب‌خورده که تشیع راستین را وانهاده و به گمراهی لغزیده‌اند. در روایتی از امام صادق (ع) آمده است: "چون قائم ما ظهور کند، سخنانی گوید که شنیدنش را تاب نمی‌آورید و علیه او می‌شورید و او با شما می‌جنگد"[۵][۶].
سفیانی
- در روایات بزرگان معصوم (ع) "سفیانی" از دشمنان بزرگ حضرت مهدی (ع) بر شمرده شده است. گفته‌اند که او از نسل ابوسفیان است و اندکی پیش از ظهور با سپاهی می‌شورد و شام را به تصرف در می‌آورد و به سوی کوفه و مدینه حمله می‌برد و سرانجام میان راه مکه همراه سپاهیانش در زمین فرو می‌رود. خروج سفیانی از نشانه‌های قطعی ظهور است[۷][۸].
دجال
چگونگی رفتار با مخالفان
- امام زمان (ع) و سپاه نیرومندش با امدادهای الهی، هر کس را که در برابر حرکت‌های جهانی ایشان قرار گیرد، از میان برمی‌دارد. برخورد سپاه امام زمان (ع) با مستکبران و ستمگران سخت خواهد بود. اینکه آیا پس از قیام امام زمان (ع) اهل کتاب چه سرنوشتی می‌یابند روایات مختلف‌اند. بنابر پاره‌ای روایات، اهل کتاب همچنان بر جای می‌مانند و امام (ع) از در مسالمت با آنان در می‌آید و از آنان جزیه می‌گیرد، همان سان که پیامبر اسلام (ص) از اهل کتاب جزیه می‌گرفت. در برخی دیگر از روایات آمده است که حضرت میان آنان به کتاب خود آنان حکم می‌کند[۱۱]. در برابر این روایات، از روایاتی دیگر بر می‌آید که چون امام (ع) ظهور کند و قیام او به پیروزی رسد، همه ادیان جز اسلام کنار می‌روند و تنها آیین اسلام بر جای می‌ماند و حضرت مهدی (ع) زمین را از اهل کفر و انکار پاک می‌کند و از کسی جزیه نمی‌پذیرد و صلیب‌ها و بتان را در هم می‌شکند[۱۲][۱۳].
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 401.
- ↑ منتخب الاثر، ۲۵۰- ۲۴۷.
- ↑
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ
؛ سوره توبه، آیه ۳۳؛ وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّه فَإِنِ انتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ؛ سوره انفال، آیه ۳۹؛ بحار الانوار، ۵۳/ ۳۴.
- ↑ بحار الانوار، ۵۱/ ۳۰ و ۵۲/ ۲۳۵.
- ↑ بحار الانوار، ۵۱/ ۳۷۵.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 401-402.
- ↑ یوم الخلاص، ۵۱۳/ ۴۸۷.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 402.
- ↑ بحار الانوار، ۵۲/ ۱۹۴ و ۳۰۸.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 402.
- ↑ بحار الانوار، ۵۱/ ۲۹ و ۵۲/ ۳۷۶.
- ↑ بحار الانوار، ۵۳/ ۳۴؛ الشموس المضیئة، ۱۶۷- ۱۶۱.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 402.
