مقدمه

نیکی، انفاق، کمک مالی به نیازمندان به خاطر خدا. از ریشه صدق و راستی است، چون صدقه گواه صدق نیت و راستی انسان در ایمان و مسلمانی و نوع‌دوستی است. به زکاتِ واجب و به موقوفات هم "صدقه" گفته می‌شود و جمع آن صدقات است. صدقه دادن، ثواب بسیار دارد، موجب دفع بلا می‌شود و عامل برکت در زندگی و تقویت‌کننده حس نوع‌دوستی انسان است. بهتر است پنهانی و با حفظ آبرو و احترام فقیر داده شود. صدقه مخصوص مال نیست، هر نوع کمک و خیررسانی به دیگران به قصد قربت و برای رضای الهی صدقه است[۱].

جستارهای وابسته

پانویس

منابع