نامهای امام مهدی در کلام اسلامی
مقدمه
عدهای از دانشمندان شیعه، از حضرت مهدی (ع) با عنوان، محمد، محمد المهدی، محمد بن الحسن و محمد بن الحسن العسکری (ع)، یاد کردهاند. این خود نشانگر آن است که این بزرگان، ذکر نام آن حضرت را جایز میدانستهاند که به برخی از آنها اشاره میشود:
- شیخ مفید در معرفی آن امام همام (ع) مینویسد: "... مُحَمدُ بنُ الحَسَنِ العَسْكَري وَ اَنَّهُ المَهْديُّ المُنْتَظَر خُرُوجُهُ في آخِرالزَّمانِ وَ اَنَّهُ غائِبٌ بَعدَ فَتْرَةٍ مِنْ وِلادَتِهِ..."[۱]؛ "... محمد فرزند حسن عسکری و او است مهدی؛ همو که خروجش در آخر الزمان انتظار کشیده میشود و مدتی بعد از ولادتش غایب شد".
- سید مرتضی در بیان اعتقادات شیعه درباره ائمه (ع) مینویسد: " وَ يُذْهِبْ الامامية - باجمعهم - الي أَنَّهَا بِالنَّصِّ الجلی علی الائمة الِاثْنَيْ عَشَرَ أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ أَبِيطَالِبٍ وَ آخرهم مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الْمَهْدِيِّ الْمُنْتَظَرُ..."[۲]؛ "اعتقاد امامیه- بنابر نص آشکار- این است که امامان دوازده نفرند؛ نخستین ایشان علی بن ابی طالب و آخرین آنان محمد فرزند حسن، مهدی منتظر است".
- شیخ طوسی درباره ولادت امام مهدی (ع) از زبان اسماعیل علی نوبختی نوشته است: "... مَوْلِدُ محمد بْنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلرِّضَا بْنِ مُوسَى..."[۳].
- شیخ صدوق آورده است: "... أَبُو اَلْقَاسِمِ مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ هُوَ حُجَّةُ اَللَّهِ..."[۴].
- علامه حلی در [تحریر الاحکام (ج ۲، ص ۱۰۹) و شرح منهاج الکرامة، (ص ۲۵۲) و الرسالة السعدیة (ص ۱۹)، از حضرت مهدی (ع) با عنوان محمد بن الحسن العسکری (ع) یاد کرده است.
- علی بن یوسف حلی پس از نام بردن از امامان دوازدهگانه، نام امام زمان (ع) را چنین مینویسد: "... حَتَّى اِنْتَهَى إِلَى أَبِي اَلْقَاسِمِ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلْحُجَّةِ اَلْقَائِمِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ..."[۵].
- محقق کرکی مینویسد: " ثُمَ الخَلَفُ الحُجَّةُ القائِمُ المُنْتَظَرُ مُحمدُ بن الحَسَنِ المَهدی المُستَتَر خَوفاً مِنَ الاَعْداءِ..."[۶]؛ "سپس خلف، حجت، قائم، منتظر، محمد فرزند حسن، مهدی که به جهت ترس از دشمنان پنهان است..."
- اربلی نوشته است: "... وَ أَمّا اِسْمُهُ فَمُحَمَّدٌ وَکُنْيَتُهُ اَبُو الْقاسِمِ وَلَقَبُهُ الْحُجَّةُ وَالْخَلَفُ الْصّالِحُ وَ قِيلَ الْمُنْتَظَرُ..."[۷]؛ "اما اسم او محمد و کنیهاش ابو القاسم و لقبش حجت و خلف صالح و گفته شده منتظر است".
- علامه مجلسی اگرچه قائل به حرمت نام بردن ایشان است؛ ولی در موارد فراوانی با نام مخصوص از ایشان یاد کرده است: "... المهدی الذی بِشْرٍ بخرجه النبی الْمُعَظِّمُ - صلی اللَّهِ علیه وَ آلِهِ - فی روایات مُتَوَاتِرَةُ مِنَ الْخَاصَّةِ وَ الْعَامَّةِ وَ هُوَ الامام مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ العسکری المهدی الْمُنْتَظَرُ..."[۸].
- شهید اول میگوید: " الثانی عَشَرَ: الامام المهدی الْحُجَّةِ صَاحِبِ الزَّمَانِ أَبُو الْقَاسِمِ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ العسکری (ع)..."[۹].
- حسین عبد الصمد عاملی پدر شیخ بهایی با عنوان محمد بن الحسن العسکری المهدی قائم از آن حضرت یاد کرده است[۱۰].
- قاضی نعمان مغربی نوشته است: "... وَ مَنْ المتوقع انَّ هَذِهِ الروایة وَرَدَتْ فی المهدی مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ العسکری..."[۱۱].
- طریحی مینویسد: "یکنی بِهِ (الْقَائِمُ) عَنْ صَاحِبِ الامر مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ العسکری..."[۱۲] و.. .[۱۳][۱۴]
پرسشهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ شیخ مفید، الرسائل فی الغیبة، ج ۱، ص ۴.
- ↑ سید مرتضی، الانتصار، ص ۲۵.
- ↑ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۷۱.
- ↑ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا (ع)، ج ۱، ص ۴۰.
- ↑ العدد القویة، ص ۷۰.
- ↑ محقق کرکی، رسائل الکرکی، ج ۱، ص ۶۳.
- ↑ کشف الغمة، ج ۲، ص ۴۳۷.
- ↑ بحار الانوار، ج ۱۹، ص ۲۸۴، ج ۲۸، ص ۴۶.
- ↑ شهید اول، الدروس، ج ۲، ص ۱۶.
- ↑ ر. ک: وصول الاخیار الی اصول الاخبار.
- ↑ نعمان بن محمد تمیمی مغربی، شرح الاخبار، ج ۲، ص ۶۳.
- ↑ طریحی، مجمع البحرین، ج ۳، ص ۵۷۱.
- ↑ از دیگر کسانی که در نوشتار و یا نقل قولهای خود به کلمه محمد - به عنوان نام حضرت مهدی (ع)- تصریح کردهاند، میتوان از شیخ علی یزدی حایری در الزام الناصب، (ج ۱، صفحه ۱۲۱)، سید هاشم بحرانی در غایه المرام، (ج ۷، صفحه ۱۳۴) و محمد جواد مغنیه در الشیعة فی المیزان، (ص ۲۶۶)، سید علی میلانی در دراسات فی منهاج السنة، (ص ۴۱)، شیخ عباس قمی در منازل الاخره، (ص ۲۸۸) و در الکنی و الالقاب، (ج ۳، صفحه ۱۹)، مولی صالح مازندرانی در شرح اصول کافی، (ج ۶، ص ۲۶)، شیخ جعفر سبحانی در اضواء علی عقاید الشیعة الامامیة، (ص ۲۱۸)، به عنوان نمونه یاد کرد.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ص۲۱۰-۲۱۲.