نسبت دین و سیاست در سیره نبوی (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۵۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

نسبت دین و سیاست در سیره نبوی
زبانفارسی
نویسندهاحمد بستانی
موضوعسیره سیاسی پیامبر خاتم
مذهبشیعه
منتشر شده درسیره سیاسی پیامبر اعظم
وابسته بهانتشارات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
محل نشرتهران، ایران
تاریخ نشر۱۳۸۶
شماره صفحاتصفحات ۲۳۳ الی ۲۵۴

نسبت دین و سیاست در سیره نبوی عنوان مقاله‌ای است که به بحث و بررسی پیرامون دین و سیاست در سیره سیاسی پیامبر خاتم می‌پردازد. این مقاله ۲۱ صفحه‌ای به قلم احمد بستانی نگاشته شده و در سیره سیاسی پیامبر اعظم منتشر گشته است.

چکیده مقاله

نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «از نظر فعالیت سیاسی می‌توان انبیای الهی را به دو دسته تقسیم کرد: نخست پیامبرانی که حکومت را در دست داشتند یا درگیر فعالیت سیاسی شدند مانند حضرت سلیمان(ع) و دوم انبیایی که در راس یک نظام سیاسی قرار نگرفتند مانند حضرت مسیح(ع)، در باب علت این اختلاف موضع، برخی آن را به حکمت و اراده خداوندی مربوط می‌دانند که تفسیری درون دینی از این پدیده محسوب می‌گردد. دسته‌ای دیگر، به ویژه جامعه شناسان دین، این تنوع را ناشی از شرایط تمدنی و سیاسی عصر ظهور هر پیامبر معرفی می‌کنند و هر دینی را پاسخی به خلاها و چالش‌های موجود در تمدنی که پیامبر به آن تعلق دارد می‌دانند. پیامبر اسلام را باید از انبیای دسته نخست دانست. تشکیل حکومت در مدینه، نبردهای متعدد کفار، نگارش نامه به امرا و شاهان، امضای پیمان و قضاوت از جمله فعالیت‌های سیاسی نبی اکرم(ص) است».

فهرست مقاله

  1. نظریه پیوند دین و سیاست در اسلام
  2. نظریه سکولاریسم اسلامی
  • نقد و ارزیابی نظریه سکولاریسم اسلامی
  • نسبت دین و سیاست در اسلام و مسیحیت
  • دین و سیاست در سیره نبوی
  • نتیجه گیری

دربارهٔ پدیدآورنده

احمد بستانی

آقای دکتر احمد بستانی (متولد ۱۳۵۷ش، خرمشهر)، تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس به اتمام رساند. عضویت در هیئت علمی در دانشگاه خوارزمی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس دانشگاهی تاکنون چندین مقاله به رشته تحریر درآورده است. «تخیل نبوت و سیاست در فلسفه ابن‌سینا»، «واقع‌گرایی سیاسی اهل سنت و جماعت»، «نسبت دین و سیاست در سیره نبوی» و «بحران خلافت، احیای خلافت» برخی از این آثار است.[۱]


اثر وابسته به مقاله

پانویس