احمد بن عامر طائی در معارف و سیره رضوی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث احمد بن عامر طائی است. احمد بن عامر طائی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: احمد بن عامر طائی در تراجم و رجال - احمد بن عامر طائی در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
احمد بن عامر و پسرش عبدالله بن احمد، نسخه‌ای را گردآوری کردند که در آن اخباری از امام رضا (ع) آمده است که این نسخه متواتر نیست. در کتاب عیون اخبار الرضا (ع)، ج۱، باب ۲۴، ص۴۹۶ تا ص۵۱۵، روایتی از قول امام رضا (ع) نقل شده که ایشان از پدرانشان و از امام علی (ع) شنیده‌اند که نقل‌کننده این روایت همین احمد بن عامر است و می‌توان بر آن اشکالاتی گرفت.
روایت به این صورت است که روزی امام علی (ع) در مسجد کوفه نشسته بودند که چند مرد شامی به خدمت ایشان رسیدند و سؤالاتی عجیب از امام (ع) پرسیدند که به دلیل طولانی بودن سؤالات از بیان آنها خودداری می‌کنیم. اما در قسمت پاورقی و توضیحاتی که مترجم (آقای غفاری) داده‌اند، چنین به نظر می‌رسد که روایت احمد بن عامر که اصلیت او بغدادی بوده و بعد از مدتی به سامرا رفته و او را مؤذن امام هادی (ع) و امام حسن عسکری (ع) معرفی نموده‌اند، بی‌پایه و اساس است؛ زیرا اولا معلوم نیست که او در کجا با امام رضا (ع) ملاقات داشته در حالی‌که امام رضا (ع) هرگز به بغداد و سامراء نرفته بودند؛ و در ثانی، احمد بن عامر را مؤذن امام حسن عسکری (ع) دانسته‌اند که باید گفت با توجه به این امام بزرگوار در سامراء تحت نظر بودند و مؤذنین از طرف دولت عباسی انتخاب می‌شدند، علی‌القاعده باید گفت که احمد بن عامر طائی، از مأموران عباسیان بوده و شیعه نبوده و تنها از بیان این روایت، قصد داشته معصومیت امامان شیعه را زیر سؤال برد و همچنین با بد جلوه دادن و تخریب موقعیت حضرت امام علی (ع)، ایشان را شخصی بیکار تلقی نماید که در مسجد کوفه نشسته و به سؤالات یاوه و سراسر هجو پاسخ می‌دهد[۱][۲]
احمد بن عامر طائی در راویان امام رضا در مسند الرضا
او از راویان امام رضا(ع) و روایات زیادی نقل می‌کند و در همه ابواب اصول و فروع از آن جناب حدیث اخذ کرده است، ولی با این همه شیخ طوسی در رجال و فهرست خود او را ذکر نکرده و کشی از او سخن نگفته است، او از احفاد وهب بن عامر که در کربلا در محضر امام حسین(ع) به شهادت رسید می‌باشد.
نجاشی در رجال خود گفته: احمد بن عامر بن سلیمان بن صالح بن وهب بن عامر، جد او وهب در کربلا به شهادت رسید فرزند او عبدالله گوید: پدرم در سال ۱۵۷ متولد شده و در سال ۱۹۴ حضرت رضا(ع) را ملاقات کرد، او می‌گوید: پدرم مؤذن ابوالحسن و ابومحمد(ع) بود، و نسخه‌ای را که از امام رضا(ع) نقل کرده بود به من دادند.
ابن حجر گوید: احمد بن عامر طائی اصلی دارد که در شرح حال فرزندش عبدالله آمده است، ابن جندی گوید: او در نقل حدیث متهم می‌باشد و بیهقی در کتاب شعب الایمان درباره او سخن گفته است او احادیث زیادی از امام رضا(ع) نقل می‌کند.
احمد بن عامر گوید: امام رضا(ع) از پدرانش از علی(ع) روایت می‌کند که شخصی از آن جناب دعوت کرد تا به منزلش برود، علی(ع) به او فرمودند: من به منزل شما خواهم آمد به شرط این که چیزی از بیرون منزل نیاورید و از آنچه در خانه چیزی ذخیره نکنید و بر زن و فرزندان هم اجحاف ننمایید او هم قبول کرد و به خانه او رفت.[۳]
منابع
پانویس
- ↑ برای آشنایی بیشتر با محتوی این روایت و گفتار مترجم، به کتاب عیون أخبار الرضا (ع)، ج۱، باب ۲۴، ص۴۹۶ تا ص۵۱۵ مراجعه شود.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۵۹.
- ↑ عطاردی قوچانی، عزیزالله، راویان امام رضا در مسند الرضا، ص 68-69.