ثابت بن قیس بن خطیم

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۸ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۵۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

ثابت بن قیس بن خطیم
تصویر نمادین جنگ صفین
نام کاملثابت بن قیس بن خطیم
جنسیتمرد
از قبیلهاوس
پدرقیس بن خطیم
مادرعقرب بن معاذ بن عمان اشهلی
همسرأم حبیب بن قیس بن یزید ظفری
پسر
از اصحابامام علی
حضور در جنگ
مشخصات حدیثی
مشایخ او
راویان از اوعدی بن ثابت الأنصاری

نسب

أبو عدی ثابت بن قیس بن خطیم بن عمرو بن یزید بن سوار بن کعب بن خزرج بن عمرو بن مالک بن اوس بن حارثة بن امرئ القیس بن ثعلبه، مشهور به ثابت بن دینار الأنصاری او از روات حدیث است. در بین اهل سنت برخی او را مجهول الحال می‌دانند. [۱].

مقدمه

ثابت فرزند قیس بن خطیم، منسوب به "ظفر" بود که شاخه‌ای از اوس است. به گفته ابن اثیر وی جزو اصحاب رسول الله (ص) بود و در زمان خلافت معاویه درگذشت.

اما پدرش قیس بن خطیم از شاعران عصر جاهلیت بود که به کفر باقی ماند. وی قبل از هجرت پیامبر (ص) به مدینه، از دنیا رفت.

ثابت از یاران باوفا و مورد وثوق امیرالمؤمنین (ع) گردید و در جنگ جمل، صفین و نهروان حضرت را همراهی کرد[۲]. و سه فرزندش: «عمرو»، «یزید» و «محمد» در واقعه حره کشته شدند، و فرزند دیگرش عدی بن ثابت از "راویان ثقه" به شمار می‌رود[۳].

به نقل ابن حجر و خطیب بغدادی، ثابت در احد و تمام غزوه‌های بعد از آن در رکاب رسول الله (ص) بود و به نقلی در غزوه احد، دروازه زخم برداشت. و در زمان خلافت امیرالمؤمنین (ع) به ولایت مدائن منصوب شد و تا زمان حکومت معاویه زندگی کرد[۴].

خطیب بغدادی از عبدالله بن عماره نقل می‌کند: ثابت بن قیس، مردی قوی و قاطع و به حضرت علی (ع) علاقه‌مند بود و همواره نسبت به آن حضرت وفادار ماند و در خدمت آن حضرت فداکاری‌های بسیاری کرد و امیرالمؤمنین (ع) هم به او اعتماد داشت و او را بر حکومت مدائن منصوب کرد. او تا زمان ورود مغیرة بن شعبه والی مدائن بود و بر آنجا حکومت کرد و معاویه همواره از موقعیتش بیمناک بود[۵].[۶]

مشایخ در روایت

روایت‌کنندگان از او

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. موسوعة الحدیث
  2. اسد الغابه، ج۱، ص۲۲۸ و تنقیح المقال ج۱، ص.
  3. اسد الغابه، ج۱، ص۲۲۸.
  4. الاصابه، ج۱، ص۳۹۳ و تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۷۶.
  5. تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۷۶.
  6. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۶۰-۲۶۱.
  7. موسوعة الحدیث
  8. موسوعة الحدیث