احمد بن محمد بن عیسی اشعری در تاریخ اسلامی

آشنایی اجمالی

وی از فرزندان مالک و از اشعریان مهاجر به قم است. عده‌ای از اشعریان پس از واقعه مختار به قم آمدند و مدت ۲۰۰ سال در این شهر حکومت کردند. دانشمندان بزرگی تحویل جامعه دادند که اکثر آنان از اصحاب ائمه اطهار(ع) هستند^[۱].

احمد بن محمد در قم به دنیا آمد و به همین علت به قمی مشهور است. او از بزرگان علمای رجال، فقه و تفسیر و بر همه دانشمندان مقدم بود. سلطان قم در امور شهر از رأی وی استمداد می‌جست ^[۲].

او به شرف لقای امام رضا و امام هادی(ع) رسیده است. شیخ طوسی او را از اصحاب امام رضا و امام جواد(ع) شمرده است^[۳].

احمد بن عیسی از دانشمندان بنام عصر خود بود. وی در تفسیر، فقه و رجال از سرآمدان خلق محسوب می‌شد. نجاشی می‌گوید: ابوجعفر، بزرگ قمی‌ها و اعتبار و آبروی آنان محسوب می‌شد. او به محضر امام هادی و امام حسن عسکری(ع) رسیده است. کتاب‌های وی عبارت‌اند از: التوحید، فضل النبی، نوادر، الاظلة، النسوخ، فضائل العرب، المتعه، و ناسخ المنسوخ^[۴].^[۵]

منابع

قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار

پانویس

↑ ر.ک: میرزا محمد علی معلم حبیب آبادی، تصحیح: ناصر باقری بید هندی و میراث اسلامی ایران، دفتر ۷.
↑ دهخدا، ریحانة الادب.
↑ الذریعه، ج۲۴، ص۳۲۲.
↑ نجاشی، رجال، ص۸۲.
↑ قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص 216-217.

[1] ر.ک: میرزا محمد علی معلم حبیب آبادی، تصحیح: ناصر باقری بید هندی و میراث اسلامی ایران، دفتر ۷.

[2] دهخدا، ریحانة الادب.

[3] الذریعه، ج۲۴، ص۳۲۲.

[4] نجاشی، رجال، ص۸۲.

[5] قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص 216-217.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]