جعفر بن داوود اشعری قمی
آشنایی اجمالی
جعفر بن داوود قمی از شیعیان اشعری و از مبارزان سیاسی شیعه قم در زمان امامت امام جواد(ع) و پدر بزرگوار او بود.
مردم قم در زمان عباسیان از حاکمان محلی اطاعت نمی‌کردند و گاهی نیز بر ضد عباسیان قیام می‌کردند. در سال ۲۱۰ه. ق مردم قم از مأمون عباسی درخواست کردند تا برای آنها نیز همانند مردم ری خراج زمین را کاهش دهد ولی مأمون نپذیرفت.
از این رو مردم قم به رهبری جعفر بن داوود قمی، قیام کردند و مأمون را از خلافت عزل کردند همچنین از پرداخت خراج امتناع کردند و کنترل امور شهر را به عهده گرفتند.
مأمون نیز ارتش خود را از بغداد به قم گسیل داشت تا قیام را فرو نشاند. سپاه مأمون به فرماندهی علی بن هشام، قیام را فرو نشاند، دیوار شهر را ویران و بسیاری از مردم را به قتل رسانید که در[۱] بین مقتولان یحیی بن عمران وکیل امام جواد(ع) به چشم می‌خورد[۲].
برخی از سران قیام به ویژه جعفر بن داوود قمی به مصر تبعید شدند. جعفر بن داوود از مصر فرار کرد و در سال ۲۱۴ه.ق در قم قیام کرد. قیام او دوباره شکست خورد و وی را دستگیر و به مصر تبعید کردند[۳].
جعفر بن داوود مجدداً از مصر گریخت و در سال ۲۱۶ه.ق بار دیگر در قم قیام کرد؛ در ابتدا لشکر مأمون را شکست داد و یک سال نیز مقاومت کرد. سرانجام در سال ۲۱۷ه.ق شکست خورد و سپاه مأمون جعفر بن داوود را گردن زدند[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ کامل، ج۵، ص۲۱۲.
- ↑ مناقب آل ابی طالب، ج۴، ص۳۹۷.
- ↑ طبری، ج۵، ص۲۸۰، حوادث سال ۲۱۴ ﻫ.ق
- ↑ طبری، ج۵، ص۲۸۴.
- ↑ قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص 257-258.