نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Ranjbar(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۵۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۵۶ توسط Ranjbar(بحث | مشارکتها)
آیا میتوان وقت ظهور را پیشبینی کرد؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
و در روایتی دیگر نقل شده که امام باقر (ع) در جواب کسی که سوال از وقت معین ظهور کرد ۳ بار فرمودند: "كَذَبَ الْوَقَّاتُونَ"[۲]؛ "کسانی که وقت معین میکنند دروغگو هستند."
پاسخهای دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته میشود:
«یکی از موضوعات مهمّ و مورد توجّه در مباحث مهدویت، مسئله "هنگام ظهور" است؛ به گونهای که حتی سالها پیش از ولادت حضرت مهدی (ع)، درباره آن از معصومین(ع) پرسش میشد.[۳]
روایات فراوانی رخداد ظهور را ناگهانی دانسته، اصلاح امر فرج را یک شبه ذکر کردهاند. [۴]. در برخی روایات به پارهای از حکمتهای آن، اشاره شده و تا حدودی محدوده زمانی آن معین شده است.
در روایت مشهوری آمده است: "وقتی دعبل، شاعر بلند آوازه شیعی، در محضر امام رضا(ع) در ضمن قصیدهای، سخن از ظهور و قیامحضرت مهدی (ع) بر زبان جاری ساخت؛ آن حضرت در حالی که سرشک از دیدگانش جاری بود، رو به دعبل کرد و فرمود: "ای خزاعی! همانا روح القدس بر زبانت این دو بیت را جاری ساخت. آیا میدانی این امام کیست؟ و چه زمانی قیام میکند؟ آنگاه خود آن حضرت به معرفی امام مهدی(ع) پرداخت. سپس درباره زمان ظهورش چنین فرمود: اما اینکه چه زمانی ظهور خواهد کرد، این خبر دادن از وقت است. پدرم از پدرش و ایشان از پدرانش از رسول گرامی اسلام(ص) نقل کردهاند که وقتی از آن حضرت سؤال شد: ای رسول خدا! چه زمانی قائم از ذریه شما ظهور میکند؟ آن حضرت فرمود: مثل او مانند قیامت است که خداوند درباره زمان وقوع آنچنین فرمود: هیچکس جز او به هنگامش آن را آشکار نمیسازد. این امر بر اهل آسمانها و زمین دشوار است، جز به صورت ناگهانی به سراغ شما نمیآید"[۵]؛ [۶]. از آنجایی که آن حضرت، پنهان بودن زمان ظهور را همانند زمان قیامت و رستاخیز دانسته است؛ میتوان نتیجه گرفته که: با پنهان بودن قیامت، یک نوع آزادی عمل برای همگان پیدا میشود و از سوی دیگر چون هنگام آن به طور دقیق معلوم نیست و در هر زمان محتمل است، نتیجهاش حالت آماده باش دائم است. درباره قیامحضرت مهدی (ع) نیز اگر تاریخ تعیین میشد و زمان ظهور دور بود، همه در غفلت و غرور و بیخبری فرو میرفتند و اگر زمانش نزدیک بود، ممکن بود آزادی عمل را از دست بدهند و اعمالشان جنبه اضطراری پیدا کند. همانگونه که آگاهی به زمان رستاخیز بزرگ فقط در اختیارخداوند است، علم به زمان ظهورحضرت مهدی (ع) نیز در عهده خداوند است. در احادیث فراوانی از ظهورحضرت مهدی (ع) در کنار قیامت یاد شده است؛ از این رو، برخی از ویژگیهای آن همانند رستاخیز است. خداوند در ادامه آیه یادشده، آگاهی به قیامت را حتّی از پیامبر خود منتفی ساخته است: "از تو میپرسند، چنانکه گویا تو از چون و چند آن آگاهی، بگو همانا علم آن نزد خداوند است". از اینجا میتوان نتیجه گرفت که حتی پیامبر اکرم(ص) نیز به زمان دقیق ظهورحضرت مهدی (ع) آگاه نیست و اینکه عدهای به خود جرأت میدهند و به راحتی هنگام ظهور را تعیین میکنند، جای بسی تأمل است!! نه فقط این پرسش از نخستین معصوم(ع) پرسیده شد و ایشان این گونه پاسخ فرمود: که علم به زمان ظهور نزد خداوند است؛ بلکه وقتی از واپسین معصوم (ع) نیز چنین پرسشی شد، آن حضرت در ضمن توقیعی این سان پاسخ فرمود: "و اما ظهور فرج همانا در اختیارخداوند متعال است و وقت گزاران دروغ گفتند"[۷]. آن حضرت در واپسین توقیع به سفیر چهارم خود، ظهور را فقط در اراده و اختیارخداوند دانسته، میفرماید: " و ظهوری نخواهد بود مگر آن گاه که خداوند تبارک و تعالی اجازه فرماید"[۸]. پس روشن میشود که زمان آغاز ظهور، یکی از اسرار الهی است و اندیشه و فکربشر از رسیدن به آن، سخت کوتاه و ناتوان است.
ناگهانی بودن ظهورمهدی(ع)؛ همانگونه که بیان شد در روایات فراوانی از ظهور آن حضرت به عنوان حادثهای ناگهانی یاد شده و واضح است که ناگهانی بودن آن، با تعیین قبلی وقت منافات دارد؛ چرا که وقتی برای امری زمان مشخص شد، دیگر دفعی و ناگهانی بودن آن معنا نخواهد داشت. به طور مسلم کسانی که تعیین وقت میکنند، سخنشان خلاف این گروه روایات است.
پارهای از این روایات را اینگونه میتوان دسته بندی کرد:
آمدن همانند شهاب فروزان:امام باقر(ع) پس از بیان غیبتحضرت مهدی (ع)، فرمود: "او همانند شهابی شعلهور ظاهر خواهد شد"[۱۱]. پیامبر اکرم(ص) نیز در این باره میفرماید: "در آن هنگام همچون شهابی فروزان خواهد آمد"[۱۲]. روشن است که سخن معصومین(ع) گزاف نیست و تشبیهات ایشان بدون حساب نبوده است. از سوی دیگر، "فرا رسیدن همچون شهاب" سخن از ناگهانی بودن، بدون پیشبینی قبلی، غافل گیرانه و سریع بودن آن میباشد.
«ظهور امام زمان (ع) به اراده الهی بستگی دارد که در صورت فراهم بودن شرایط، به دستور خداوند تحقق مییابد. بنابراین، تاریخ آن را فقط خداوند میداند و هیچکس نمیتواند تاریخ دقیق آن را پیشبینی کند. در روایات بیان شده که هرکس وقتی را برای ظهور مشخص کند، دروغگوست.
بنابراین، هیچکس نمیتواند زمان ظهور را پیشبینی کند. البته ما باید همیشه و در هر لحظه منتظرظهور باشیم و از عجله، تعیین وقت و گوشسپردن به سخن کسانی که وقت مشخص میکنند، بپرهیزیم و همواره تسلیم امر خداوند باشیم»[۱۵].
«اصل ظهورحضرت مهدی(ع) و نشانه های نزدیک شدن آن، از امور مسلّم و قطعی است، ولی بنا به مصالحی زمان ظهور مشخص نشده است و هیچ کس جز خداوند از وقت آن آگاه نیست. بارها اصحاب از امامان(ع) در مورد زمان خروجقائم(ع) پرسیده اند، ولی آنان به صراحت از مشخص کردن آن امتناع کرده اند و زمان ظهور را همچون علم به قیامت، منحصر به خداوند دانسته اند[۱۶].
مقتضای این احادیث و احادیث دیگر آن است که به هیچ روی، نمیتوان برای ظهورمهدی(ع) معین کرد. با توجه به این اصل مسلّم، نشانه های ظهور تنها بیانگر نزدیک شدن زمان ظهورند و بیش از آن دلالتی ندارند. اگر روایتی باشد که زمان ظهور را مشخص سازد، ناگزیر باید آن را توجیه کرد یا به کناری نهاد[۱۸]. اگر جامعهشیعه روند مثبتی برای تحقق ظهورحضرت داشته باشد و یا از آمادگی لازم جهت همراهی با حضرت مهدی (عج) برخوردار نباشد و اگر شیعیان به وظایف خود در عصر غیبت عمل نکنند یا عمل بکنند، همهی اینها میتواند در ظهورحضرت تأثیرگذار باشد، اما تشخیص این امر و این که آیا ظهورحضرت دیرتر است یا زودتر از موعدی که خداوند مقرر کرده، از عهدهی ما خارج و از اسرار الهی است و جزء اسرای است که در ردیف علم به برپایی قیامت قرار گرفته و نمیتوانیم در جهت تعیین و شناسایی آن کنکاش و فتحص نماییم. علم به این امر را ائمه اطهار(ع) منحصر به خداوند دانسته اند[۱۹]»[۲۰].