بحث:برداشتهای نادرست از انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
پاسخ اجمالی
انتظار عنصری فرهنگی
- یکی از عناوین مهم معرفتی در فرهنگ دینی، مسألۀ انتظار است؛ همانطور که در روایات از قول پیامبر اکرم(ص) آمده است: «"اَفْضَلُ جِهَادِ أُمتِی انْتِظَارُ الْفَرَجِ"»[۱] و مقصود از آن انتظاری است که انسان را به حرکت و حماسه در راه خدا وادار میکند[۲]. منتها به مرور زمان برداشتهای نادرستی از معنا و مفهوم انتظار صورت گرفته و موجب شده عده ایی از منتظران را در گمراهی قرار دهد.
برداشتهای نادرست از انتظار
در ذیل به برخی از برداشتهای نادرست از انتظار اشاره میشود:
- عدهای انتظار فرج را فقط به معنای دعا برای ظهور امام عصر معنی میکنند هر چند امکان دارد در مواردی خاص دست به عمل شوند یعنی در موارد جزئی امر به معروف و نهی از منکر کنند[۳].
- گروهی معتقدند انتظار فرج یعنی نسبت به حوادثی که پیرامون ما را گرفته هیچ اقدام عملی نباید انجام داد فرق این دسته با دستۀ فوق این چنین است که در دسته بالا در مواردی امر به معروف انجام میشد اما در اینجا تمام اقدامات عملی ساکت میماند[۴].
- عدهای دیگر اعتقاد دارند باید عالم پر از معصیت بشود تا حضرت بیاید[۵]، یعنی اگر در جایی نیاز بود امر به معروف و یا نهی از منکر شود نباید به این وظیفه عمل کرد، به بیان دیگر مکلف باید از هر عمل مثبتی (حتی دعا کردن) و از هر اقدام و هر مجاهدت و هر اصلاحی دست بکشد و منتظر بماند تا امام عصر(ع) خودش بیاید و اوضاع را اصلاح مفاسد را برطرف کند این مثل آن است معتقد باشیم در شب تاریک، انسان چراغ روشن نکند؛ چون فردا بناست خورشید عالمتاب بیاید و روز شود و همه دنیا را روشن کند[۶].
- عده ایی اعتقادی فراتر از اعتقاد دسته سوم دارد یعنی معتقدند باید به گناهان دامن زد[۷]. یعنی باید مردم را به گناه دعوت کرد تا دنیا پر از جور و ظلم شود. در این دسته، هم افراد ساده لوح وجود داشتند و هم اشخاص منحرف با مقاصدی ناثواب[۸].
پاسخ به برداشتهای نادرست از انتظار
- مطلب مشترکی که در تمام نظرات وجود دارد این است که امام عصر(ع) زمانی ظهور میکند که جهان پر از ظلم و جور شود و وظیفۀ ما این است نسبت به این ظلم و بی عدالتی واکنشی نشان ندهیم[۹]. این مطلب برداشت غلط از روایاتی است که میگوید هر شخصی که بخواهد قیام کند و ادعا کند میخواهد بساط ظلم را بردارد دروغگو و قیامش حرام و علمش باطل است و به شکست منجر میشود به این شبهه جوابهای مختلفی داده شده است از جمله:
- این دسته از روایات، از جهانی پر از ظلم سخن میگویند نه جهانی پر از ظالم! و تفاوت این دو تعبیر زیاد است[۱۰].
- طبق بیان قرآن کریم، افراد صالح وارثان و حاکمان زمین میشوند در حالی که اگر قرار باشد ظلم تمام زمین بگیرد دیگر فرد صالحی نداریم تا در زمین حکومت کند و این سخن در تعارض با متن قرآن است[۱۱].
- روایات مذکور به یک واقعیت در هنگام ظهور اشاره دارند نه به شرط ظهور، این روایات نمیگویند شرط ظهور وجود گناه و فساد است، بلکه خبر از این واقعیت میدهند که در عصرغیبت ظلم جور تمامی اهل زمین را فرا میگیرد[۱۲].
- این دسته از احادیث مشکل سندی دارند و به اصطلاح اهل حدیث یا مرسل هستند یعنی بعضی از راویان آن حذف شده و معلوم نیست چه کسی یا کسانی بودهاند و یا در سند آنها شخصی به نام ابوالجارود است که زیدی مذهب و مؤسس فرقه جارودیه است و در کتب رجال تضعیف شده است و در هر دو صورت چنین روایاتی معتبر نیستند[۱۳].
- درصورت پذیرش این روایات میتوان گفت منظور از آنها این است که قیام هایی که مدعی مهدویت هستند محکوم به شکستاند[۱۴].
نتیجه گیری
- نتیجه اینکه شاید بتوان گفت تمامی برداشتهای غلط از مفهوم انتظار حتی اگر جاهلانه باشد به نفع مغرضان پلیدی است که میخواهند با این حربه به ذهن مردم این چنین القاء کنند که حکومت دینی در زمان غیبت معصوم حرام و باطل است تا به این وسیله به جان و مال و نوامیس مسلمین تعرض کنند[۱۵].
پانویس
- ↑ «بالاترین جهاد امت من، انتظار فرج است». تحف العقول، حرانی، ابن شعبه، ص۳۳؛ بحارالأنوار، مجلسی، محمد باقر، ج۵۱، ص۱۵۶.
- ↑ ر.ک. فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی، ص ۱۵۱ ـ ۱۶۰.
- ↑ ر.ک. مصباحی، زهرا ،امام زمان، ص ۱۹، ۲۳؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۳؛ جعفری، محمد صابر، اندیشه مهدویت و آسیبها، ص ۱۱.
- ↑ ر.ک. حسینی خامنهای، سید علی، ما منتظریم، ص۱۶۱، ۱۶۲؛ مصباحی، زهرا ،امام زمان، ص ۱۹، ۲۳؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۳؛جعفری، محمد صابر، اندیشه مهدویت و آسیبها، ص ۱۱.
- ↑ ر.ک. مصباحی، زهرا ،امام زمان، ص ۱۹، ۲۳؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۳.
- ↑ ر.ک. حسینی خامنهای، سید علی، ما منتظریم، ص۱۶۱، ۱۶۲.
- ↑ ر.ک. جعفری، محمد صابر، اندیشه مهدویت و آسیبها، ص ۱۱.
- ↑ ر.ک. مصباحی، زهرا ،امام زمان، ص ۱۹، ۲۳؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۳.
- ↑ ر.ک. حسینی خامنهای، سید علی، ما منتظریم، ص۱۶۱، ۱۶۲.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۹۶-۱۰۰.
- ↑ ر.ک. مصباحی، زهرا ،امام زمان، ص ۱۹، ۲۳؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۳.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۹۶-۱۰۰.
- ↑ ر.ک. مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۹۶-۱۰۰.
- ↑ ر.ک. مصباحی، زهرا ،امام زمان، ص ۱۹، ۲۳؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۳؛مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۹۶-۱۰۰.
- ↑ ر.ک. مصباحی، زهرا ،امام زمان، ص ۱۹، ۲۳؛ صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۳.