نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Bahmani(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۸ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۴۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۸ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۴۰ توسط Bahmani(بحث | مشارکتها)
فقه به معنای ولایت دادن به غیر برای اخراج یا استیفای حق میت و سرپرستی طفل و دیوانه از وارثان میت است که معمولا این منصب به پس از فوت موصی مربوط میشود[۳]. و کسی که عهدهدار این مسؤولیت میشود، وصی است.
وصیت در بُعد اخلاقی به پند و موعظهای گفته میشود که یک شخص به دیگری میگوید تا به آن عمل کند، مثل وصایای امیرالمؤمنین به فرزندان و شیعیانش، یا وصیتامام صادق (ع) به پیروانش نسبت به اهمیت نماز. این وصیتها گاهی مکتوب است و گاهی شفاهی و گفتاری[۴]. وصیتنامۀ الهیسیاسیامام خمینی یکی از جامعترین وصیتهاست که در ابعاد مختلف میتواند سرمشق عملی مسلمانان قرار گیرد[۵].