نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Bahmani(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۸ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۳۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۸ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۳۶ توسط Bahmani(بحث | مشارکتها)
دستۀ دوم یاران عام که پس از جمع شدن پرچمداران و ستاد فرماندهی، به یاری ایشان میآیند و طبق روایات ۱۰، ۱۲ یا ۱۵ هزار نفرند. این عده اگرچه پس از پیوستنسیصد و سیزده نفر به امام(ع) ملحق شدهاند، اما جلوتر از دیگران بوده و وجود آنها برای علنی کردن نهضت و خروج از مکه لازم است[۲].
امام سجاد(ع) فرمودند: «وقتی در ابتدای امر مردم جمع میشوند تا حضرت را به قتل برسانند، این ۳۱۳ نفر قهرمانانه در نهایت فداکاری از آن حضرتدفاع کنند و آنان را در راه رسیدن به هدف شومشان ناکام میگذارند»[۳].[۴]
همچنین فرمودند: «این ۳۱۳ نفر پس از جبرئیل، اول کسانی هستند که با امام زمان(ع)بیعت میکنند»[۷].
و نیز فرمودند: «امامقائم دارای ۳۱۳ یاور است که این افراد از نژاد عجم هستند. بعضی از آنها در روز بر روی ابر سوار شده و راه میروند و به نام و پدر و اوصاف معروفند و بعضی از آنها در بستر خود خوابیدهاند و بدون وعده قبلی در مکه به حضور امام شرفیاب میشوند»[۸] و...[۹].
برخی از ویژگیهای خاص یاران خاصامامقائم(ع) عبارتاند از: امام عصر در انتظار آنان به سر میبرد؛ از اقصی نقاط عالم جمع میشوند؛ نخستین بیعتکنندگان با امام زمانند؛ مدافعان مخصوص و حافظان ویژه امام زمانند؛ پرچمداران و حاکمان روی زمیناند؛ به دلیل اینکه دست خدابالا سر آنهاست، همیشه پیروز و ثابت قدماند[۱۰] و...[۱۱].
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل میشوید: