امام مهدی یأتی بقضاء جدید یعنی چه؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۸ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۲۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

امام مهدی یأتی بقضاء جدید یعنی چه؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / عصر ظهور امام مهدی / کلیات عصر ظهور / دین جدید در عصر ظهور

امام مهدی یأتی بقضاء جدید یعنی چه؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

سید محمد صدر
آیت‌ الله شهید سید محمد صدر در کتاب «تاریخ پس از ظهور» در این‌باره گفته‌ است:
«منظور از "قضای جدید" یکی از امور زیر است:
  1. برنامه‌ای جدید برای بشریت که پس از دوران ظهور به اجرا در می‌آید و ما پیشتر آن را "برنامه کلی الهی در روزگار پس از ظهور" نامیده‌ایم.

در اینجا واژه "قضا" از آن رو به کار رفته است که برنامه کلی الهی که به دست امام مهدی (ع) پیاده خواهد شد، شکلی از اشکال قضای الهی است.

  1. مراد از آن، قانون‌گذاری جدیدی می‌باشد که پس از ظهور تحقق می‌یابد؛ زیرا یکی از معانی واژه "قضا"، قانون‌گذاری (قضاوت) است.
  2. مقصود کشتار وسیع منحرفان است که گفتیم امام (ع) به آن اقدام می‌نماید. قضا در اینجا به معنای دستور به کشتن یا ریشه کن کردن آنهاست. از این رو در روایات می‌خوانیم "... قضای جدید، علی العرب شدید"
  3. شاید اشاره به نکته‌ای باشد که در روایات آمده و آن اینکه امام مهدی (ع) در امر قضاوت و داوری شیوه‌ای جدید را در پیش می‌گیرد. در روایت می‌خوانیم "او هم چون داوود نبی (ع)، بدون پرسش از شاهدان، داوری می‌نماید". به این موضوع در فصل آخر همین بخش خواهیم پرداخت.
همه این موارد چهارگانه درباره مفهوم "قضای جدید" محتمل می‌باشد ولی مورد سوم محتمل‌تر به نظر می‌رسد زیرا از قرینه‌ای برخوردار است و آن قسمتی از روایت می‌باشد که در آن آمده است: "علی العرب شدید" "بر عرب‌ها سخت و دشوار است"[۱].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  1. صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص۳۹۱، ۳۹۲.
  2. بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۴۸، ح ۹۹
  3. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۶۳۶.