امام مهدی چگونه با اهل کتاب برخورد میکنند؟ (پرسش)
امام مهدی چگونه با اهل کتاب برخورد میکنند؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / عصر ظهور امام مهدی / قیام امام مهدی / روش برخورد امام مهدی با دشمنان |
مدخل اصلی | اهل کتاب |
امام مهدی چگونه با اهل کتاب برخورد میکنند؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- آقای مجتبی تونهای، در کتاب «موعودنامه» در اینباره گفته است:
«از روایات فهمیده میشود که ستیز و رویارویی حضرت مهدی (ع) با اهل کتاب، همیشه یکسان نبوده، بلکه در مواردی با دریافت جزیه، به آنان اجازه میدهد به دین خودشان برجای بمانند و با گروهی به بحث و مناظره میپردازد و آنان را با این روش، به اسلام دعوت میکند و ممکن است بگوییم در آغاز قیام، با آنان به بحث میپردازد، و با کسانی که حق را پنهان سازند، میجنگد[۱]. شهر بن حوشب میگوید: حجاج به من گفت: در قرآن آیهای است که مرا خسته کرده است (و معنای آن را نمیفهمم). گفتم: کدام آیه؟ گفت: آنجا که خداوند میفرماید: ﴿وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ﴾[۲]؛ هیچیک از اهل کتاب نیست مگر آنکه قبل از مرگش ایمان میآورد. و مکرّر اتفاق افتاده است که فردی نصرانی یا یهودی را پیش من میآورند و گردنش را میزنم و آنگاه به لبهایش خیره میشوم، ولی حرکتی نمیکند تا اینکه نفس او قطع میشود. شهر بن حوشب میگوید: به او گفتم: معنای آیه، این نیست که تو پنداشتی؛ بلکه مراد این است که وقتی پیش از قیامت، عیسی بن مریم از آسمان فرود آید و به حضرت قائم (ع) اقتدا کند، در آن هنگام هیچ یهودی و نصرانی نمیماند، مگر آنکه پیش از مرگ به او ایمان میآورد. حجاج پرسید: این تفسیر را از کجا فراگرفتهای و چه کسی آن را به تو آموخته است؟ گفتم: این تفسیر را امام باقر (ع) فرمود. حجاج گفت: از چشمهای زلال به دست آوردهای[۳].
عبدالله بن بکیر از امام کاظم (ع) درباره تفسیر آیه ﴿وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا﴾[۴] سؤال کرد. امام فرمود: "این آیه درباره قائم (ع) فرود آمده است. هنگامی که علیه یهود، نصارا، صائبیان، مادیگرایان و برگشتگان از اسلام و کافران در شرق و غرب کره زمین قیام میکند و اسلام را به آنان پیشنهاد مینماید. هرکس پذیرفت، دستور میدهد که نماز بخواند و زکات بدهد و برطبق آنچه فرد مسلمان، مأمور به انجام آن است، رفتار نماید و هرکس مسلمان نشود گردنش را میزند تا آنکه در شرق و غرب جهان، یک کافر بر جای نمیماند." عبدالله پرسید: قربانت گردم، در روی زمین مردم بسیاری هستند؛ چگونه حضرت میتواند همه آنان را مسلمان کند یا گردن بزند؟ امام کاظم (ع) فرمود: "وقتی خداوند چیزی را اراده کند، چیز اندک را بسیار و بسیار را اندک میگرداند"[۵]»[۶].
- آیا قیام امام مهدی با خشونت همراه است؟ (پرسش)
- وقتی امام مهدی ظهور کند چگونه کافران را گردن میزند آیا همه را یکجا جمع میکند یا به همهجا سفر میکند تا با ستمکاران مبارزه کند؟ (پرسش)
- در زمان ظهور امام مهدی سرنوشت کفار چه میشود؟ (پرسش)
- شیطان چگونه به دست امام مهدی کشته میشود؟ (پرسش)
- آیا کشته شدن شیطان با آیه قالَ فَإِنک مِنَ الْمُنْظَرِینَ إِلی یوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ منافات ندارد؟ (پرسش)
- بیشترین مخالفان امام مهدی در هنگام ظهور از انسانها هستند یا از جنها؟ (پرسش)
- امام مهدی چگونه انتقام امام حسین و حضرت زهرا را میگیرد؟ (پرسش)
- آیا امام مهدی بعد از ظهور از ابوبکر و عمر انتقام خواهد گرفت؟ (پرسش)
- امام مهدی با یهود و نصارا چگونه رفتار خواهد کرد؟ (پرسش)
- امام مهدی هنگام ظهور با چه کسانی میجنگد؟ (پرسش)
- وقتی امام مهدی ظهور کند چگونه کافران را گردن میزند آیا همه را یکجا جمع میکند یا به همهجا سفر میکند تا با ستمکاران مبارزه کند؟ (پرسش)
- امام مهدی چگونه انتقام امام حسین و حضرت زهرا را میگیرد؟ (پرسش)
- روش برخورد امام مهدی با دشمنان چگونه است؟ (پرسش)
- روش برخورد امام مهدی با مخالفان خود در مناطق مختلف چگونه است؟ (پرسش)
- شیوه و رفتار امام مهدی با ظالمان و دشمنان چگونه خواهد بود؟ (پرسش)
- اگر سراسر جهان تحت حکومت امام مهدی قرار گیرد پس جنگ امام مهدی با مخالفان برای چیست؟ (پرسش)
- امام مهدی چگونه با اهل کتاب برخورد میکنند؟ (پرسش)
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ طبسی، نجم الدین، چشماندازی به حکومت مهدی، ص ۱۴۳.
- ↑ سوره نساء، ۱۵۹.
- ↑ بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۳۴۹؛ تفسیر قمی، ص ۱۴۶؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۳۳۲.
- ↑ سوره آل عمران، ۸۴.
- ↑ نور الثقلین، ج ۱، ص ۳۶۲؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۰؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۴۹.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۴۵.