حضرت فاطمه در معارف و سیره امام صادق
مصیبت حضرت فاطمه
در سنگینی مصیبت مادر، مفضل به امام صادق(ع) عرض کرد: ای مولای من! اشک ریختن را چه ثوابی است؟ فرمود: در صورتی که به خاطر فردی بر حق اشک ریخته شود، ثوابی بی‌شمار دارد.
گفت: ای پسر رسول خدا! روز انتقام‌گیری شما از روز سختی و اندوهتان بزرگ‌تر است.
حضرت فرمود: ولی هیچ روزی همچون روز محنت و اندوه ما در کربلا نیست. هر چند روز سقیفه و سوزاندن در خانه امیرالمؤمنین، حسنین، فاطمه(ع)، زینب، ام کلثوم و فضه و کشتن محسن با ضرب لگد، بزرگ‌تر و وحشتناک‌تر و تلخ‌تر است؛ زیرا آن روز اصل و ریشه عذاب است[۱].
در روایتی دیگر از امام صادق(ع) آمده است که فرمودند: در روز قیامت، حضرت خدیجه و فاطمه بنت اسد (مادر علی(ع)) محسن را حمل می‌کنند. آنها گریه و ناله می‌کنند. مادرش فاطمه(س) این آیات قرآن را می‌خواند: ﴿هَذَا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ﴾[۲].
﴿يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ﴾[۳]. آن‌گاه امام صادق(ع) آن چنان گریه کرد که محاسن شریفش از اشک تَر شد. سپس فرمود: «لَا قَرَّتْ عَيْنٌ لَا تَبْكِي عِنْدَ هَذَا الذِّكْرِ»؛ «روشن مباد آن چشمی که هنگام ذکر این مصیبت، گریه نکند»[۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ فاطمه زهرا(س) شادمانی دل پیامبر، ص۶۹۸؛ نوائب الدهور، ص۱۹۴؛ الگوهای رفتاری حضرت فاطمه زهرا(س)، حلیمه صفری، ص۳۸۴.
- ↑ «این همان روزی است که به شما وعده می‌دادند» سوره انبیاء، آیه ۱۰۳.
- ↑ «روزی که هر کس هر کار نیکی انجام داده است پیش رو می‌یابد و هر کار زشتی کرده است آرزو دارد کاش میان او و آن (کار زشت) فاصله‌ای دور می‌بود و خداوند شما را از خویش پروا می‌دهد و خداوند به بندگان مهربان است» سوره آل عمران، آیه ۳۰.
- ↑ زندگانی حضرت فاطمه(س) (ترجمه بیت الأحزان)، سید محمود موسوی زرندی، ص۱۵۹.
- ↑ اسحاقی، سید حسین، فرهنگنامه فاطمی ج۵، ج۵ ص ۱۷۴۷.