سیره امام حسین
مقدمه
خصلتهای برجسته و سیرۀ متعالی امام حسین، در صحنههای مختلف نهضت عاشورا نیز جلوه داشت. به عنوان نمونه: قاطعانه بیعت با یزید را ردّ کرد و از مدینه خارج شد، در سخت ترین شرایط محاصره و سختی و تشنگی در کربلا هم پیشنهاد تسلیم شدن و بیعت را نپذیرفت، عزّتمندانه به استقبال شهادت رفت، جوانمردانه به حرّ و سپاه تشنۀ او در طول راه آب داد و بالأخره توبۀ حرّ را روز عاشورا پذیرفت، بیعت خود را از یاران برداشت تا هر که میخواهد برگردد، غلام و خادم خویش را هم آزاد گذاشت و از او خواست که اگر میخواهد برود، به یتیمان مسلم بن عقیل پس از شهادت پدرشان مهربانی کرد، شب عاشورا را برای مناجات و تلاوت قرآن و عبادت مهلت خواست، تا آخرین لحظات حتّی در قتلگاه هم حالت تسلیم و رضا داشت، بر سختیها و شداید کربلا و شهادت اصحاب صبوری کرد، روز عاشورا با آن همه داغ و مصیبت و تشنگی و تنهایی چون شیر جنگید و از انبوه دشمن نهراسید، قیام خویش را با انگیزۀ امر به معروف و نهی از منکر دانست، بارها در طول سفر کربلا بی اعتباری دنیا را گوشزد کرد و زهد خویش را نشان داد، هتّاکیهای دشمنان را روز عاشورا حلیمانه تحمّل کرد، اثر انبانهایی که به خانۀ محرومان برده بود، پس از شهادتش بر پشت و دوش آن حضرت دیده شد[۱].
سیره اخلاقی امام حسین
سیره عرفانی امام حسین
سیره ادبی امام حسین
سیره فردی امام حسین
سیره خانوادگی امام حسین
سیره اجتماعی امام حسین
سیره عبادی و معنوی امام حسین
سیره اقتصادی امام حسین
سیره فرهنگی امام حسین
سیره علمی امام حسین
سیره تبلیغی امام حسین
سیره تربیتی امام حسین
سیره سیاسی امام حسین
سیره نظامی امام حسین
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۵۴.