اقتصاد در لغت
مقدمه
اقتصاد به معنای میانه روی واعتدال است. ریشه این لغت از «قصد» به معنای میانهروی و تجاوز نکردن است. و مقتصد به معنای «معتدل» است. این واژه در قرآن کریم هم به همین معنی به کار رفته است، چنان که میفرماید: ﴿مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ﴾[۱] یعنی ملتی که رفتارهایش بر اساس اعتدال و دوری از افراط و تفریط است و در آیه دیگری آمده است: ﴿وَاقْصِدْ فِي مَشْيِكَ﴾[۲]. حضرت علی(ع) هم در وصیت خود به امام حسن(ع) میفرماید: «وَ اقْصِدْ يَا بُنَيَّ فِي مَعِيشَتِكَ وَ اقْتَصِدْ فِي عِبَادَتِكَ»؛ «فرزندم، در امور مالی و وضعیت معیشتی و نیز در عبادت میانه رو باش»[۳].
امام(ع) در خطبه همام یکی از صفات پرهیزگاران را این گونه برمیشمارد «وَ مَلْبَسُهُمُ الِاقْتِصَادُ»؛ «پوشش آنها میانهروی است»[۴].
البته باید توجه داشت که در لسان پیشوایان دینی، واژهای که در خصوص مسائل اقتصادی بیشتر به کار میرفته است، تقدیر در معیشت، بوده است فی المثل امام علی(ع) میفرماید: اصلاح امور مردم به سه چیز بستگی دارد
- تفقه در دین و شناخت قوانین اسلام؛
- صبر و تحمل مشکلات؛
- حسن تقدیر و اندازهگیری در معیشت[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ «برخی از ایشان امتی میانهرو هستند» سوره مائده، آیه ۶۶.
- ↑ «و در راه رفتنت میانهرو باش» سوره لقمان، آیه ۱۹.
- ↑ شیخ عباس قمی، سفینة البحار، ج۲، ص۴۱۰.
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۹۳.
- ↑ بحار الانوار، ج۷۱، ص۳۴۴.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، تجلی امامت ص ۳۷۳.