عبدالوهاب بن عطاء عجلی

مقدمه

ابونصر عبدالوهاب بن عطاء بن مسلم خفاف عجلی بغدادی بصری اهل بصره و از موالی بنی عجل بود که به بغداد سفر نمود و در آنجا ساکن شد.^[۱] از کسانی همچون حمید طویل، خالد حذاء، ثور بن یزید، سعید بن ابی عروبه و محمد بن عمرو بن علقمه حدیث شنید.^[۲]

برخی رجال‌نویسان اهل سنت وی را فقیه، مفسر،^[۳] محدث، عابد، راستگو و مورد اعتماد دانسته‌اند.^[۴] احمد بن حنبل، عمرو بن محمد ناقد، حسن بن محمد زعفرانی، عباس بن محمد دوری و حارث بن ابی اسامه از او روایت کرده‌اند.^[۵]

کتاب‌های السنن، التفسیر، الناسخ و المنسوخ^[۶] و الصیام آثار اوست.^[۷] وی در سال ۲۰۴ هـ در بغداد درگذشت.^[۸] تاریخ‌های دیگری نیز برای زمان فوت او ذکر کرده‌اند^[۹] .^[۱۰]

جستارهای وابسته

تفسیر عبدالوهاب بن عطاء عجلی

منابع

فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

↑ تاریخ بغداد ۱۱/۲۲.
↑ تاریخ الاسلام ۱۴/۲۵۰.
↑ الفهرست (الندیم) ۲۸۴.
↑ سیر اعلام النبلاء ۹/۴۵۱.
↑ تاریخ بغداد ۱۱/۲۲.
↑ الفهرست (الندیم) ۲۸۴.
↑ هدیة العارفین ۱/۶۳۶.
↑ الثقات ۷/۱۳۳.
↑ غایة النهایه ۱/۴۷۹.
↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۵۰۲.

[1] تاریخ بغداد ۱۱/۲۲.

[2] تاریخ الاسلام ۱۴/۲۵۰.

[3] الفهرست (الندیم) ۲۸۴.

[4] سیر اعلام النبلاء ۹/۴۵۱.

[5] تاریخ بغداد ۱۱/۲۲.

[6] الفهرست (الندیم) ۲۸۴.

[7] هدیة العارفین ۱/۶۳۶.

[8] الثقات ۷/۱۳۳.

[9] غایة النهایه ۱/۴۷۹.

[10] فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۵۰۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]