مذهب جعفری

تغییرمسیر به:

مذهب جعفری اثناعشری

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

مذهب جعفری نام مذهب شیعه، پیروان امام جعفر صادق(ع)، منسوب به امام جعفر صادق(ع)، در روزگار آن حضرت، چون اندیشه‌ها، آراء و مذاهب مختلف وجود داشت و گروهی از مردم از دیدگاه و فتواهای علما و پیشوایان مذهبی دیگر پیروی می‌کردند، کسانی که در فقه و عقاید و اخلاق و آداب از امام صادق(ع) تبعیت می‌کردند به نام "جعفری" شناخته می‌شدند. از آن پس، عنوانی شد برای شیعیان اهل بیت(ع). تعابیری همچون فقه جعفری، مذهب جعفری و مکتب جعفری به همین مناسبت به کار می‌رود.^[۱].

مقدمه

مذهب جعفری به شیعیان، پیروان "مذهب جعفری" می‌گویند. مذهب جعفری نام دیگر مذهب شیعه اثنی عشری است که پیرو مکتب فقهی امام جعفر صادقاند. نقش عمده‌ای که امام صادق(ع) در دورۀ آغازین عباسیان در نشر فقه و فرهنگ اهل بیت و حوزه‌های درسی شیعه در عراق و مدینه و تربیت شاگردان بسیار داشت و روایات فراوان در زمینه‌های مختلف از آن حضرت نقل شد، همچنین بهره‌های فراوانی که هم راویان شیعه، هم بزرگان فرقه‌ها و مکاتب و مذاهب دیگر از علوم امام صادق(ع) بردند و به شاگردی او افتخار می‌کردند، سبب شد که نام امام صادق(ع) به‌عنوان رئیس مذهب شیعه مطرح شود.
عمر طولانی آن حضرت، فرصتی پیش آورد تا اندیشه‌های مدوّن فقه اهل بیت را ارائه کند. درواقع، مذهب جعفری همان مذهب علوی و حسینی و نبوی و فاطمی است، لکن نقش حضرت صادق را در ارائۀ سیمای پرجاذبه و درخشان و عمیق مکتب اهل بیت نمی‌توان انکار کرد.^[۲]. در زمینۀ اخلاقی و سلوک اجتماعی نیز "جعفری بودن" تمایز خاصّی داشت و امام صادق(ع) می‌کوشید که مکتب اخلاقی خود را نیز که مکتب اهل بیت است، بارز سازد. به زید شحّام توصیه فرمود که به دوستان و هواداران مطیع ما سلام برسان و توصیۀ مرا در مورد تقوا و تلاشگری برای خدا و راستگویی و امانت‌داری و طول سجود و خوش همسایگی به آنان برسان، که این از آیین محمّدی است، با مردم گرم بگیرید و رابطۀ خوب داشته باشید، چراکه اگر شما دیندار، پرواپیشه، راستگو، امین و خوش‌رفتار باشید، مردم می‌گویند که: این جعفری است، این ادب جعفر است و این مرا خوشحال می‌کند و اگر جز این باشد، ننگ و عار آن بر من خواهد بود و گفته می‌شود که ادب و تربیت جعفر همین است! ^[۳] این همان آموزشی است که می‌فرمودند برای ما مایۀ زینت باشید، نه وسیلۀ سرافکندگی و عیبجویی^[۴].

منابع

پانویس

↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۳۶.
↑ درباره نقش علمی و ویژگی‌های مکتب فقهی و کلامی فقهی و تربیتی امام صادق(ع) ر.ک: «الإمام الصادق والمذاهب الأربعه» اسد حیدر، «الإمام الصادق» محمد ابوزهره، «عقیدة الشیعة فی الإمام الصادق» حسین یوسف مکّی، «الإمام الصادق» عبدالحلیم جندی و...
↑ «قِيلَ هَذَا جَعْفَرِيٌّ فَيَسُرُّنِي ذَلِكَ وَ يَدْخُلُ عَلَيَّ مِنْهُ السُّرُورُ وَ قِيلَ هَذَا أَدَبُ جَعْفَرٍ وَ إِذَا كَانَ عَلَى غَيْرِ ذَلِكَ دَخَلَ عَلَيَّ بَلَاؤُهُ وَ عَارُهُ وَ قِيلَ هَذَا أَدَبُ جَعْفَرٍ »؛ اصول کافی، ج ۲ ص ۶۳۱ ح ۵
↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۳۶.

[1] محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۳۶.

[2] درباره نقش علمی و ویژگی‌های مکتب فقهی و کلامی فقهی و تربیتی امام صادق(ع) ر.ک: «الإمام الصادق والمذاهب الأربعه» اسد حیدر، «الإمام الصادق» محمد ابوزهره، «عقیدة الشیعة فی الإمام الصادق» حسین یوسف مکّی، «الإمام الصادق» عبدالحلیم جندی و...

[3] «قِيلَ هَذَا جَعْفَرِيٌّ فَيَسُرُّنِي ذَلِكَ وَ يَدْخُلُ عَلَيَّ مِنْهُ السُّرُورُ وَ قِيلَ هَذَا أَدَبُ جَعْفَرٍ وَ إِذَا كَانَ عَلَى غَيْرِ ذَلِكَ دَخَلَ عَلَيَّ بَلَاؤُهُ وَ عَارُهُ وَ قِيلَ هَذَا أَدَبُ جَعْفَرٍ »؛ اصول کافی، ج ۲ ص ۶۳۱ ح ۵

[4] محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۳۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]