احمد (امام مهدی)

احمد از نام‏های حضرت مهدی (ع)^[۱]. این نام، در اصل از آن حضرت پیامبر خاتم (ص) بوده است.

مقدمه

در برخی روایات، غیر از نام محمد، نام‏های دیگری نیز برای آن حضرت یاد شده است؛ از جمله می‏‌توان به نام احمد اشاره کرد. شیخ صدوق روایتی از امیر مؤمنان علی (ع) نقل کرده که درباره دو نام آن حضرت چنین فرمود: "مردی از فرزندان من در آخر الزمان خروج می‌‏کند ... برای او دو نام است: نامی پنهان و نامی آشکار. اسمی که پنهان است، "احمد" است و نامی که آشکار است، "محمد"^[۲]
نیز از پیامبر (ص) نقل شد که فرمود: "همانا با او بین رکن و مقام بیعت می‌‏شود. نام او "احمد" است. افزون بر روایت‌‏های یاد شده می‏‌توان با استفاده از روایاتی که آن حضرت را هم نام پیامبر (ص) دانسته نیز این نام را برای آن حضرت مسلم دانست^[۳]^[۴].

از اسامی حضرت مهدی (ع) است. شیخ صدوق در "کمال الدین" روایت کرده از امیرالمؤمنین (ع) که فرمود: "بیرون می‌آید مردی از فرزندان من در آخرالزمان... برای او دو اسم است، اسمی مخفی و اسمی ظاهر، اما اسمی که مخفی است، احمد است... ". در "غیبت" شیخ طوسی روایت شده، از حذیفه که گفت: شنیدم رسول خدا (ص) را که ذکر کرد مهدی را، پس فرمود: "بیعت می‌کنند با او میان رکن و مقام. اسم او احمد است و عبد الله و مهدی." در تاریخ "ابن خشاب" و غیره روایت است که آن جناب، صاحب دو اسم است و ظاهرا مراد، دو اسم مبارک رسول خدا (ص) باشد^[۵]^[۶].

امیرالمؤمنین (ع) فرمود: در آخرالزمان مردی از فرزندان من خواهد آمد، که برای او نامی مخفی و نامی آشکار است. نام مخفی او «احمد» است. در روایتی دیگر رسول خدا می‌فرماید: یاران حضرت مهدی (ع) در میان رکن و مقام با او بیعت می‌کنند، از نام‌های او احمد، عبدالله و مهدی است^[۷].

↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۳۶ -۳۷.
↑ " يَخْرُجُ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِي فِي آخِرِ الزَّمَان‏ لَهُ اسْمَانِ اسْمٌ يَخْفَى وَ اسْمٌ يَعْلُنُ فَأَمَّا الَّذِي يَخْفَى فَأَحْمَدُ وَ أَمَّا الَّذِي يَعْلُنُ فَمُحَمَّد‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۶۵۳، ح ۱۷
↑ " إِنَّهُ يُبَايَعُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ اسْمُهُ أَحْمَدُ وَ عَبْدُ اللَّهِ وَ الْمَهْدِيُّ فَهَذِهِ أَسْمَاؤُهُ ثَلَاثَتُهَا"؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۵۴
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۳۶ -۳۷.
↑ نجم الثاقب، باب دوم
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۳.
↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۷۳.