ادهان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

ادهان: نرمش نشان‌ دادن و سازش‌ کردن[۱]، آسان‌گیری، سازگاری‌ کردن[۲]، مدارا کردن[۳]. اصل آن "دُهن" به معنای نرمی، آسانی، کمی [۴].

﴿وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ[۵].

این آیه شریفه تمایل مشرکان به دست‌ برداشتن پیامبر (ص) از دعوت الهی و نفی شرک و بت‌پرستی و نرمش نشان‌ دادن در مقابل آنان را به اطلاع رسول اکرم (ص) می‌رساند که این مسامحه و مصالحه، به پذیرشِ طرفین نسبت به معتقدات طرف مقابل می‌انجامد، بدون اینکه کسی از اعتقادات خود دست بردارد[۶].

این آرزوی کفار و مشرکان برای سازش با پیامبر (ص) حیله‌ای بیش نبود؛ امّا تحقق آن محال بود؛ زیرا اسلام برای زدودن اعتقادات، عادات، رسوم و فرهنگ جاهلی نازل شده و در تعارض با آنها بوده است. خداوند متعال نیز در آیه ﴿فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ[۷] این پیشنهاد و آرزو را ردّ می‌کند.

به نظر می‌رسد، ادهان نزدیک‌ترین مفهوم قرآنی به اصطلاح "رواداری، تساهل و تسامح" است که امروزه لیبرالیزم غرب مروج آن می‌باشد. رواداری و تساهل در فرهنگ سیاسی به معنای "رواداشتن وجود آرا و عقاید مختلف سیاسی، عقیدتی، اجتماعی و هنری در درون یک نظم سیاسی و اجتماعی" آمده است[۸][۹].

منابع

پانویس

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۲۷.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۳.
  3. احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۲، ص۲۶.
  4. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۰۸.
  5. «دوست دارند نرمی پیشه کنی تا نرمی پیش گیرند» سوره قلم، آیه ۹.
  6. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج‌۱۹، ص‌۳۷۱.
  7. «پس، از دروغ‌انگاران پیروی مکن!» سوره قلم، آیه ۸.
  8. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۲۹.
  9. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۶۰-۶۱.