ادهان در فقه سیاسی
ادهان در فقه سیاسی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ادهان در قرآن - ادهان در حدیث - ادهان در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- ادهان: نرمش نشان دادن و سازش کردن[۱]، آسان‌گیری، سازگاری کردن[۲]، مدارا کردن[۳]. اصل آن "دُهن" به معنای نرمی، آسانی، کمی [۴].
- ﴿وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ﴾[۵].
- این آیه شریفه تمایل مشرکان به دست برداشتن پیامبر (ص) از دعوت الهی و نفی شرک و بت‌پرستی و نرمش نشان دادن در مقابل آنان را به اطلاع رسول اکرم (ص) می‌رساند که این مسامحه و مصالحه، به پذیرشِ طرفین نسبت به معتقدات طرف مقابل می‌انجامد، بدون اینکه کسی از اعتقادات خود دست بردارد[۶].
- این آرزوی کفار و مشرکان برای سازش با پیامبر (ص) حیله‌ای بیش نبود؛ امّا تحقق آن محال بود؛ زیرا اسلام برای زدودن اعتقادات، عادات، رسوم و فرهنگ جاهلی نازل شده و در تعارض با آنها بوده است. خداوند متعال نیز در آیه ﴿فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ﴾[۷] این پیشنهاد و آرزو را ردّ می‌کند.
- به نظر می‌رسد، ادهان نزدیک‌ترین مفهوم قرآنی به اصطلاح "رواداری، تساهل و تسامح" است که امروزه لیبرالیزم غرب مروج آن می‌باشد. رواداری و تساهل در فرهنگ سیاسی به معنای "رواداشتن وجود آرا و عقاید مختلف سیاسی، عقیدتی، اجتماعی و هنری در درون یک نظم سیاسی و اجتماعی" آمده است[۸][۹].
منابع
پانویس
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۲۷.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۳.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۲، ص۲۶.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۰۸.
- ↑ «دوست دارند نرمی پیشه کنی تا نرمی پیش گیرند» سوره قلم، آیه ۹.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۳۷۱.
- ↑ «پس، از دروغ‌انگاران پیروی مکن!» سوره قلم، آیه ۸.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۲۹.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۶۰-۶۱.