اسود بن یزید بن قیس نخعی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از الاسود بن یزید النخعی)
اسود بن یزید نخعی
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملاسود بن یزید بن قیس نخعی
جنسیتمرد
از قبیلهنخع
پدریزید بن قیس نخعی
خویشاوندانابراهیم بن یزید نخعی (خواهرزاده)
محل تولدکوفه
محل زندگیکوفه
درگذشت۷۴ هجری، کوفه
از اصحابامام علی
مشخصات حدیثی
مشایخ او
راویان از او

نسب

أبو عبدالرحمن، أبو عمرو أسود بن یزید بن قیس بن عبدالله بن علقمة بن سلامان بن کهیل بن بکر بن عوف بن النخع نخعی، کوفی مشهور به اسود بن یزید نخعی او از روات حدیث است. در بین اهل سنت برخی او را مخضرم می‌دانند. در کوفه زندگی می‌کرد و در کوفه درگذشت.[۱]

مقدمه

اسود فرزند یزید بن قیس نخعی از فقها و عبادت کنندگان و شب زنده‌داران اهل کوفه و مردی صادق مورد وثوق بود. او هر شبانه روز ۷۰۰ رکعت نماز می‌گزارد و دائما روزه می‌داشت و قرآن می‌خواند و هشتاد مرتبه به خانه خدا رفت و مناسک حج و عمره بجا آورده. این مرد عابد و زاهد زمان رسول خدا (ص) را درک کرد، اما به زیارت و دیدار حضرت توفیق نیافت، و لذا در شمار تابعین به حساب می‌آید. اسود از ابوبکر، عمر، ابن مسعود و حضرت علی (ع) و دیگران نقل حدیث کرده و در زمره یاران حضرت علی (ع) قرار گرفت[۲]. اما مع الاسف پس از شهادت آن حضرت به انحراف ‌گرایید و فریب شیطان خورد و متوجه معاویه شد و سرانجام با عداوت و کنیه آن امام همام (ع) و محبت معاویه در سال ۷۴ یا ۷۵ هجری از دنیا رفت[۳].

تارکان امام علی

چرا کسی که از محبت علی (ع) دست بردارد و یا به ناحق و بی‌دلیل با او دشمنی کند، اعمال او حبط می‌شود و اهل دوزخ است؟

از قرآن کریم و روایات این حقیقت به خوبی نمایان است، زیرا در قرآن کریم آمده: إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ[۴]. بدون تردید کسانی که امیرالمؤمنین را شناخته و به خاطر مطامع دنیا و رسیدن به جاه و مقام از آن حضرت بریده و با او دشمنی کرده و یا به جنگ با آن حضرت برخاستند قطعاً از زمره متقین خارج و تمام اعمال و عباداتشان حبط شده واهل دوزخ خواهند بود. علاوه بر آیه فوق، از رسول خدا (ص) و مكرراً نقل شده که در شأن علی (ع) فرمودند: «علی با حق است و حق با علی، و این دو از هم جدا نشوند تا کنار حوض (کوثر) بر من وارد شوند»[۵]؛ و در سخنی دیگر از آن حضرت است که فرمود: «هر کس از علی تبعیت کند از حق تبعیت کرده و هر کس علی را ترک کند حق را ترک کرده است»[۶]. در کلام دیگر فرمودند: «هیچ منافقی علی را دوست نمی‌دارد و هیچ مؤمنی علی را دشمن ندارد»[۷][۸]

مشایخ در روایت

فهرست راویان

روایت‌کنندگان از او

فهرست راویان

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. موسوعة الحدیث
  2. رجال طوسی، ص۳۵، ش۱۶ و اعیان الشیعه ج۳، ص۴۴۳.
  3. اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۴۳.
  4. «خداوند تنها از پرهیزگاران می‌پذیرد» سوره مائده، آیه ۲۷.
  5. «اَلْحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ وَ عَلِيٌّ مَعَ اَلْحَقِّ وَ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ اَلْحَوْضَ »؛ فرائد السمطین، ج۱، ص۱۳۸؛ کشف الغمة، ج۱، ص۱۹۹ و تاریخ دمشق، ترجمه امیرالمؤمنین، ج۳، ص۱۱۹
  6. «اِتَّبَعَهُ اِتَّبَعَ الْحَقَّ وَ مَنْ تَرَكَهُ تَرَكَ الْحَقَّ»؛ بحار الانوار، ج۳۸، ص۳۳.
  7. «اَ يُحِبُّ عَلِيّاً مُنَافِقٌ وَ لاَ يُبْغِضُهُ مُؤْمِنٌ»؛ صحیح ترمذی، ج۵، ص۴۱۱، ح۳۷۳۸.
  8. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۱۸۰-۱۸۱.