بحث:جابر بن عبدالله انصاری در تاریخ اسلامی
جابر بن عبد الله[۱]
پانزده سال پیش از هجرت در مدینه به دنیا آمد. از طایفه خزرجیان بود. او و پدرش عبدالله بن حرام از پیشتازان اسلام بودند، پدرش در جنگ احد به شهادت رسید. جابر از مسلمانان پیش از هجرت و از اصحاب با فضیلت رسول خدا(ص) بود که در ۱۹ غزوه، از جمله جنگ بدر در رکاب پیامبر(ص) حضور داشت. در جنگ صفین نیز در رکاب حضرت علی(ع) جنگید. این محدث بزرگ شیعه در اواخر عمر نابینا شده بود و با همان حال، همراه عطیه عوفی به زیارت قبر امام حسین(ع) به کربلا آمد، در فرات غسل کرد و خود را معطر ساخت و به طرف قبر سیدالشهداء رفت و بر تربت آن امام شهید، سخنان سوزناک و شوق انگیزی به زبان آورد؛ آیا دوست، پاسخ دوستش را نمی‌گوید؟ «حَبِيبٌ لَا يُجِيبُ حَبِيبَهُ» سپس رو به اطراف قبر کرد و به شهدای دیگر سلام داد. وی در کوچه‌های مدینه به دنبال امام محمد باقر(ع) می‌گشت، وقتی خدمت آن حضرت رسید، سلام رسول خدا(ص) را به او رسانید، آخرین فرد از حاضران در «پیمان عقبه» بود و تا آن هنگام زنده مانده بود. بدن او را به جرم دوستی اهل بیت، در زمان حجاج داغ نهادند. جابر در سال ۷۸ هجری، در ایام عبدالملک مروان در سن نود و چند سالگی در حالی که نابینا بود از دنیا رفت و در بقیع به خاک سپرده شد[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ جابر بن عبدالله انصاری سُلمی خزرجی (م ۷۸ یا ۷۹ قمری در سن ۹۴ سالگی) از اصحاب رسول الله(ص) و شیعه امیر المؤمنین علی(ع) بود و از یاران وفادار امام حسین و امام سجاد و حضرت باقر(ع) بود. جابر نخستین شخصی است که از مدینه برای زیارت قبر مطهر سیدالشهداء به کربلا شتافت. در کتب سیره و رجال شیعه در وثاقت و جلالت قدر او اتفاق نظر است و نیز در کتب عامه به عظمت از او یاد کرده‌اند. ابن عساکر در تاریخ دمشق پس از ذکر نسب وی تا خزرج می‌نویسد: او جوان‌ترین هفتاد نفر از انصار بود که در عقبه شرکت داشت و با رسول الله(ص) بیعت نمود. از ۲۷ غزوه‌ای که پیامبر(ص) شخصاً شرکت کرد، جابر در ۱۶ غزوه آن حضور داشت. دایرةالمعارف تشیع، ج۵، ص۲۴۷.
- ↑ فرهنگ نامه عاشورا، جواد محدثی، ص۱۲۷.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۲۹۵.