سجن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

مَحبس[۱] و زندان[۲].

﴿قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ[۳].

زندان محل حبس افرادی است که تخلفی را مرتکب شده باشند و از ابزار مجازات دولت‌ها و حکومت‌هاست. فرعون در مقابل دعوت الهی حضرت موسی (ع) او را تهدید به زندان می‌کند.

از پیامبرانی که سالیان درازی از عمر خود را در زندان گذرانید، حضرت یوسف (ع) است که به هواهای نفسانی همسر عزیز مصر تن در نداد و زندان را به جان خرید: ﴿َ وَلَئِنْ لَمْ يَفْعَلْ مَا آمُرُهُ لَيُسْجَنَنَّ وَلَيَكُونًا مِنَ الصَّاغِرِينَ قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ[۴].

در صورتی که قوانین موضوعه در هر جامعه مبتنی بر احکام عادلانه و اصول اخلاقی نباشد، چنان‌که در آیات الهی بدان اشاره شده است، جامعه به سوی صلاح و سعادت سیر نخواهد کرد و ابزار مجازات حکومت و دولت برای سرکوبی انسان‌های صالح به کار گرفته خواهد شد و معانی الفاظی مانند آزادی، شرافت، عدالت و فضیلت رخت خواهند بست و اضداد آنها بندگی، پستی، ظلم و رذالت، حاکم خواهد شد[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۷۹۲.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۲.
  3. «(فرعون) گفت: اگر خدایی جز من بگزینی تو را زندانی خواهم کرد» سوره شعراء، آیه ۲۹.
  4. «اگر آنچه به او فرمان می‌دهم انجام ندهد بی‌گمان به زندان افکنده می‌شود و از خوارشدگان خواهد بود (یوسف) گفت: پروردگارا! زندان از آنچه مرا به آن فرا می‌خواند خوش‌تر است» سوره یوسف، آیه ۳۲-۳۳.
  5. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۱، ص۱۵۵-۱۵۷.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۳۳-۳۳۴.