سوره طه در علوم قرآنی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

بیستمن سوره قرآن و چهل و پنجمین آن به ترتیب نزول، نازل شده در مکه با موضوع داستان حضرت موسی (ع). این سوره با حروف مقطعه طه (= طا. هاء) آغاز می‌شود، به این مناسبت آن را «طه» می‌نامند. نام دیگر این سوره «کلیم» است که از القاب حضرت موسی (ع)، «کلیم الله» (همسخن خداوند) در این سوره است[۱].

دارای ۱۳۸ آیه، ۱۵۳۴ کلمه و ۵۳۹۹ حرف است. از لحاظ حجم از سوره‌های «مئون» و متوسط و نیم جزء کامل است. یازدهمین سوره‌ای است که با حروف مقطعه (طه) آغاز می‌گردد.

مأموریت ارشادی رسول خدا، توحید و معاد، اعتدال و میانه‌روی، قصه آدم (ع) و ماجرای گناه و هبوط وی و بخشایش و هدایت الهی در حق او، داستان موسی (ع) و گوساله‌پرستی بنی‌اسرائیل و مجادله فرعون با موسی (ع)، ماجرای ساحران و مناجات و دعاهای حضرت موسی (ع) و هشدارهای تکان دهنده به گناهکاران و ظالمان از مضامین این سوره است. با توجه به فراوانی واژه ﴿قَالَ (۲۸ بار) و ﴿قَالُوا (۶ بار) در این سوره می‌‌توان «گفتگو» را از ویژگی‌های این سوره برشمرد.

فضیلت سوره

پیامبر گرامی (ص) فرمود: «هر کس این سوره، را آن گونه که باید بخواند [و بدان عمل کند] در روز رستاخیز، پاداش مهاجرین و انصار، به او ارزانی خواهد شد»[۲].

مقاصد سوره

غرض این سوره تذکر و یادآوری مبدأ و معاد از راه انذار است، آیات انذار آن بر آیات تبشیرش غلبه دارد و این غلبه به خوبی آشکار است. داستان‌هایی را ذکر می‌کند که به هلاکت طاغیان و تکذیب‌کنندگان آیات خدا منتهی می‌شود و حجت‌های روشنی را متضمن است که عقل هر کس را ملزم به اعتراف به توحید خدای تعالی و اجابت دعوت حق می‌کند، احوال قیامت و مواقف آن و حال نکبت‌بار مجرمین و خسران ظالمین را به انسان‌ها یادآوری می‌نماید. قرآن تنزیلی است الهی که مردم را به خدا و آیات او تذکر می‌دهد تا شاید بیدار و در برابر خداوند خاشع گردند و در نتیجه متذکر شده به وی ایمان بیاورند و تقوی پیشه کنند.

یکی از آیات برجسته این سوره، آیه شریفه ﴿اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى[۳] است که مسئله توحید را با همه جوانبش در بردارد و آن را در ربوبیت مطلقه اثبات کرده است[۴].

همچنین زنجیره‌ای از ویژگی‌های جلال و جمال پروردگار، گرامی‌ داشت پیامبر، سرگذشت درس‌آموز موسی (ع) به صورت گسترده و بخش‌های گوناگون، صحنه‌هایی از رستاخیز جهان و انسان، پاداش شایسته کرداران، فرجام دردناک بیدادگران و پرتوی از شکوه و عظمت قرآن بیان شده است.

آیات نامدار و مشهور

  1. ﴿اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى[۵]،
  2. ﴿إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى[۶]،
  3. ﴿وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى[۷]،
  4. ﴿إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي[۸]،
  5. ﴿قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي[۹]،
  6. ﴿وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي[۱۰]،
  7. ﴿وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِي[۱۱]،
  8. ﴿يَفْقَهُوا قَوْلِي[۱۲]،
  9. ﴿وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي[۱۳]،
  10. ﴿هَارُونَ أَخِي[۱۴]،
  11. ﴿اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي[۱۵]،
  12. ﴿وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي[۱۶]،
  13. ﴿كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِيرًا[۱۷]،
  14. ﴿وَنَذْكُرَكَ كَثِيرًا[۱۸]،
  15. ﴿إِنَّكَ كُنْتَ بِنَا بَصِيرًا[۱۹]،
  16. ﴿وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى[۲۰]،
  17. ﴿وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى[۲۱]،
  18. ﴿إِنَّمَا إِلَهُكُمُ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَسِعَ كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا[۲۲]،
  19. ﴿رَبِّ زِدْنِي عِلْمًا[۲۳]،
  20. ﴿وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى[۲۴].[۲۵]

منابع

پانویس

  1. الاتقان.
  2. «مَنْ قَرَأَهَا أُعْطِيَ مِنَ الْأَجْرِ ثَوَابَ الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ»، مجمع البیان.
  3. «خداوند است که هیچ خدایی جز او نیست؛ نام‌های نیکوتر از آن اوست» سوره طه، آیه ۸.
  4. المیزان.
  5. «خداوند است که هیچ خدایی جز او نیست؛ نام‌های نیکوتر از آن اوست» سوره طه، آیه ۸.
  6. «بی‌گمان این منم پروردگار تو، پای‌پوش‌های خویش را درآور که تو در سرزمین مقدس «طوی» یی» سوره طه، آیه ۱۲.
  7. «و من تو را برگزیده‌ام پس به آنچه وحی می‌شود گوش فرا ده» سوره طه، آیه ۱۳.
  8. «بی‌گمان این منم خداوند که هیچ خدایی جز من نیست، مرا بپرست و نماز را برای یادکرد من بپا دار» سوره طه، آیه ۱۴.
  9. «(موسی) گفت: پروردگارا! سینه‌ام را گشایش بخش» سوره طه، آیه ۲۵.
  10. «و کارم را برای من آسان کن» سوره طه، آیه ۲۶.
  11. «و گرهی از زبانم بگشای» سوره طه، آیه ۲۷.
  12. «تا سخنم را دریابند» سوره طه، آیه ۲۸.
  13. «و از خانواده‌ام دستیاری برایم بگمار» سوره طه، آیه ۲۹.
  14. «هارون برادرم را» سوره طه، آیه ۳۰.
  15. «پشتم را به او استوار دار» سوره طه، آیه ۳۱.
  16. «و او را در کارم شریک ساز» سوره طه، آیه ۳۲.
  17. «تا تو را بسیار به پاکی بستاییم» سوره طه، آیه ۳۳.
  18. «و بسیار تو را به یاد آوریم» سوره طه، آیه ۳۴.
  19. «که بی‌گمان تو، به (کار) ما بینایی» سوره طه، آیه ۳۵.
  20. «و درود بر کسی که از رهنمود (خداوند) پیروی کند» سوره طه، آیه ۴۷.
  21. «و به راستی من آمرزنده آن کسم که توبه کند و ایمان آورد و کاری شایسته کند سپس به راه آید» سوره طه، آیه ۸۲.
  22. «خدای شما تنها آن خداوند است که هیچ خدایی جز او نیست که به دانایی بر همه چیز چیرگی دارد» سوره طه، آیه ۹۸.
  23. «پروردگارا! بر دانش من بیفزای!» سوره طه، آیه ۱۱۴.
  24. «و هر که از یادکرد من روی برتابد بی‌گمان او را زیستنی تنگ خواهد بود و روز رستخیز وی را نابینا بر خواهیم انگیخت» سوره طه، آیه ۱۲۴.
  25. صفوی، سید سلمان، مقاله «سوره طه»، دانشنامه معاصر قرآن کریم.