سیره قضایی امام مهدی در عصر ظهور چیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
سیره قضایی امام مهدی در عصر ظهور چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت
تعداد پاسخ۱ پاسخ

سیره قضایی امام مهدی در عصر ظهور چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

محمد رضا حکیمی

آقای محمد رضا حکیمی، در کتاب «خورشید مغرب» در این‌باره گفته است:

«در قضاوت‌ها و احکام مهدی، و در حکومت وی، سر سوزنی ظلم و بی‌داد بر کسی نرود، و رنجی بر دلی ننشیند. مهدی (ع)، برطبق احکام خالص دینی (بدون توجه به آراء و افکار دیگران و فقها و علمای مذاهبحکم و حکومت کند.

مهدی، میزان عدل را، در میان مردم نهد، و بدین‌گونه هیچ‌کس نتواند به دیگری ستمی کند [۱]. مهدی، قضاوتی جدید آورد...[۲]. مهدی، به حکم داود و آل داود حکم کند، و از مردم بینه و شاهد نطلبد.

شیخ مفید، می‌گوید: "چون قائم آل محمد (ص) قیام کند، مانند حضرت داود (ع)، یعنی برحسب باطن، قضاوت کند، و بی‌هیچ نیازی به شاهد حکم دهد. خداوند حکم را به او الهام کند، و او بر طبق الهام الاهی حکم کند. مهدی، نقشه‌های پنهانی هر گروه را بداند و به آنان آن نقشه‌ها را بگوید. مهدی، دوست و دشمن خود را، با نگاه، بشناسد"[۳]. چنان‌که مشهور است، عدالت، به روزگار مهدی (ع)، همه‌جا را و همه چیز را فرامی‌گیرد، و جهان را می‌آکند. حضور عدل و اجرای عدالت، به مسائل و روابط انسانی انحصار نخواهد داشت، در مورد دیگر چیزها نیز عدالت رعایت می‌گردد، و در جامعه‌ها و روابط انسانی، اصول عدالت، در امور کلی و جزئی، به گونه‌ای عجیب، عملی می‌شود.

در نشان دادن رعایت دقیق اصول عدالت، در حکومت مهدی (ع)، پیشتر آوردیم، که: سخنگویان دولت مهدی، از نخستین مرحله، در مکه، فریاد زنند: هرکس نماز فریضه خویش را، در کنار حجر الاسود و محل طواف خوانده است، و اکنون می‌خواهد نماز نافله بخواند، به کناری رود، تا حق کسی پایمال نگردد، و آن کس که می‌خواهد نماز فریضه بخواند، بیاید و بخواند.

همچنین آورده‌اند که: مهدی، عدالت را، همچنان‌که سرما و گرما وارد خانه‌ها می‌شود، وارد خانه‌های مردمان کند، و دادگری او همه‌جا را بگیرد[۴]. یعنی، همان‌سان که گرما و سرما، بی‌اذن مردمان، وارد خانه‌ها می‌شود، و همه زاویه‌ها و روزنه‌ها را پر می‌کند، و روی همه چیز اثر می‌گذارد، مهدی (ع) دادگری و عدل خویش را، اینچنین به درون زندگی‌ها می‌برد، و نفوذ می‌دهد و می‌گستراند. همه چیز در عدل و داد فرو می‌رود، و جوهر عدل و داد می‌پذیرد. این است عدالت فراگیر و دادگستری خدایی. و من، در جایی دیگر نوشته‌ام:... و چون مهدی بیاید همه زمین را پر از داد کند، نه تنها جامعه‌ها و آبادی‌ها را، همه زمین را... تا قطره‌ای آب، از چشمه‌ساری، به هدر نرود، و دانه‌ای از درختی، به ستم یا اسراف، چیده نشود. او همه‌جا و همه وقت را پر از عدالت و داد می‌کند: آبادی‌ها و هامون‌ها را، دشت‌ها و دره‌ها را، جنگل‌ها و کوهساران را، بامدادان و غروب‌ها را...[۵]»[۶].

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  1. المهدی الموعود، ج۱، ص۲۸۰، ۲۸۳-۲۸۴.
  2. نعمانی، الغیبة؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۴۹ و ۳۵۴.
  3. الارشاد، ص۳۶۵-۳۶۶.
  4. «أَمَا وَ اللَّهِ لَيَدْخُلَنَّ عَلَيْهِمْ عَدْلُ هُ جَوْفَ بُيُوتِهِمْ كَمَا يَدْخُلُ الْحَرُّ وَ الْقُرُّ». نعمانی، الغیبة، ص۲۹۷؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۶۲.
  5. بعثت، غدیر، عاشورا، مهدی، مقدمه.
  6. حکیمی، محمد رضا، خورشید مغرب، ص ۳۵-۳۷.